ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ Γ. ΔΟΛΙΑΝΙΤΗ

14/5/2016 ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΑΙΩΝ

Ο Γ. Δολιανίτης ένας πρωτοπόρος εκπαιδευτικός

Κ.Καρκανιάς

Ευχαριστώ το Δ.Σ. του ΟΔΕΓ

Το να μιλήσει κανείς για τον Γιώργο Δολιανίτη δεν είναι καθόλου εύκολο, γιατί τα τελευταία 50 + χρόνια έχει κάνει πάρα πολλά και διαφορετικά πράγματα, όλα σημαντικά και όλα πρωτοποριακά.

Για αυτό συνεννοήθηκα με την Πρόεδρο του ΟΔΕΓ την Αριστέα Τόλια να μοιράσουμε τις εποχές του Γιώργου  εγώ θα μιλήσω για τον Εκπαιδευτικό και Σχολάρχη Δολιανίτη, έως το 1981.

Η Αριστεά θα μιλήσει για τον πολυπράγμονα οραματιστή Δολιανίτη από τότε έως σήμερα με επίκεντρο την βιβλιοθήκη του , τους Ολυμπιακούς Αγώνες και τόσα άλλα σχετικά.

Θα ξεκινήσω με σύντομα ιστορικά στοιχεία:

1.       Γεννήθηκε το 1939 στην Αθήνα από πατέρα Ηλείο και μητέρα από την Αττάλεια της Μικράς Ασίας.

2.       Φοίτησε και αποφοίτησε το 1957 από το Β’ Γυμνάσιο Αρρένων Αθηνών στην Αχαρνών στο οποίο ήταν μαθητές πολλοί γνωστοί νέο- Έλληνες, όπως ο Χρ Γιανναράς.

3.       Παρακολούθησε την Ιατρική Σχολή της Πίζας έως το 1961 οπότε διέκοψε λόγω ασθενείας του πατέρα του.

4.       Οραματίστηκε μια νέα μορφή ιδιωτικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης σε τομείς που δεν καλύπτονταν από τα Πανεπιστήμια

5.       Από τότε άρχισε να συλλέγει βιβλία και να ασχολείται με πολλά αντικείμενα

6.       Το 1964 ‘ίδρυσε την Σχολή Δημοσιογραφίας, το 1966 την Σχολή Λογοτεχνίας και το 1968 την Σχολή Ψυχολογίας

7.       Ξεκίνησε από το περίφημο κτίριο της Σίνα 3 και όταν αυτό κατεδαφίστηκε μετακινήθηκε στον «Μέγα Αλέξανδρο» επί της πλατείας Ομονοίας

8.       Ανακαίνισε πολυτελώς και μετέτρεψε σε εκπαιδευτήριο αυτό το ωραιότατο κτίριο, το οποίο τότε διέθετε 8 μεγάλα αμφιθέατρα.

9.       Το 1981 διέκοψε την λειτουργία του Κέντρου Σπουδών Γ.Δολιανίτη.

10.   Εξακολουθεί όμως να υπογράφει ως εκπαιδευτικός και πρώην σχολάρχης και πολλές του ενέργειες αποτελούν συνέχεια της εκπαιδευτικής του δραστηριότητας

Για τον Γιώργο ως Σχολάρχη γνωρίζω από το 1970 όταν επέστρεψα στην Αθήνα ως πολίτης μετά από 8 χρόνια στρατιωτικής ζωή και αφοσιώθηκα στην εκπαίδευση.

Τον ίδιο συνάντησα πάλι προς το τέλος του 1974 όταν και οι δύο μετείχαμε με διαφορετικούς τρόπους στις δραστηριότητες της Πανελλήνιας Ένωσης Ιδιωτικών Επαγγελματικών Σχολών.

Από τότε έως το 1981 πολύ συχνά και έκτοτε συχνά συναντιόμαστε και μιλούσαμε και για θέματα επαγγελματικά στην αρχή και για θέματα άλλα, θα τολμούσα να πω και εθνικού ενδιαφέροντος, μετά.

Ο Γιώργος Δολιανίτης υπήρξε πρωτοπόρος σε πάρα πολλούς τομείς.

·         Ίδρυσε το 1968 το πρώτο «ουσιαστικώς πανεπιστημιακό» ιδιωτικό ίδρυμα στην Ελλάδα. Το Κέντρο Σπουδών του Δολιανίτη από το 1964έως το 1977, όταν δέχθηκε τους τελευταίους πρωτοετείς φοιτητές στην Ψυχολογία και το 1981 όταν σταμάτησε να λειτουργεί, ήταν ένα πραγματικό, μικρό μεν σε όγκο αλλά μεγάλο σε περιεχόμενο, πανεπιστημιακού επιπέδου ίδρυμα.

·         Ίδρυσε πρώτος αυτός Σχολές Ψυχολογίας, Δημοσιογραφίας, Επικοινωνιολογίας, Αφρικανικών και Αραβικών Σπουδών, Δημοσίων Σχέσεων, Ελληνικής Γλώσσας και Πολιτισμού για Ξένους

·         Δημιούργησε σχέσεις συνεργασίας  με πολλά ξένα εκπαιδευτικά ιδρύματα τα οποία δέχονταν τους απόφοιτους  του σε προχωρημένα έτη σπουδών  για να αποκτήσουν τελικά πανεπιστημιακό πτυχίο.

·         Εξέδιδε στα πλαίσια λειτουργίας του Κέντρου Σπουδών τα «Λογοτεχνικά Χρονικά», ένα σπουδαίο Λογοτεχνικό Περιοδικό με εξαιρετικούς συνεργάτες

·         Εξέδιδε ένα πραγματικό Οδηγό Σπουδών, ο οποίος διανεμόταν στους σπουδαστές του.

·         Είχε την ιδέα για την δημιουργία ενός Ιδρύματος για τον Απόδημο Ελληνισμό πριν από το 1981

Έτσι υπήρξε ο πρόδρομος :

·         των Κολλεγίων που ιδρύθηκαν μετά το 1989. Στον χώρο αυτόν πολλές φορές αναφερόμαστε στον Δολιανίτη, ιδιαιτέρως στο Δ.Σ. του   Συνδέσμου Ιδιωτικών Κολλεγίων, στο οποίο ήμουν Πρόεδρος από το 1997 έως το 2014.

·         Την ιδιωτικής Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, η οποία ακόμη δεν έχει νομοθετηθεί.

·         Της οργανωμένης διδασκαλίας της Ελληνικής Γλώσσας και Πολιτισμού, η οποία σήμερα υπηρετείται από Κέντρα και Σχολών που ανήκουν είτε σε Πανεπιστήμια είτε σε ιδιωτικούς φορείς.

·         Της Γ.Γ.Α.Ε.

Αξίζει να διαβάσω κάποια αποσπάσματα από τον Οδηγό σπουδών του Κέντρου Γ. Δολιανίτης του 1972:

·         Για το σκοπό ιδρύσεως του Κέντρου :

«………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………Η σημερινή κοινωνία χαρακτηρίζεται κυρίως από την σώρευσιν του πλούτου των γνώσεων. Αι γνώσεις αυταί ερειδόμεναι επί της τεχνικής σκέψεως δημιουργούν την απλήν εξωτερικώς και σύνθετον εσωτερικώς. Μορφωσιν του Ανθρώπου.

Το πρόβλημα όμως της Παιδείας, ως διαδικασία διαπλάσεως, αναπτύξεως και ολοκληρώσεως του Ανθρώπου, επεκτείνεται πέραν της σωρευτικής μορφής των γνώσεων και των εμπειριών.

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

Ο Καλλιεργημένος άνθρωπος, εν αντιθέσει προς τον απλώς , μορφωμένον, δεν είναι έν αυτόματον σωρευμένον γνώσεων, μια εύσχημος ή μεγαλόσχημος αποθήκη αριθμών και γραμμάτων, ερριμμένων ατάκτως ή έστω και μεθοδικώς. Είναι προπάντων ο ψυχικώς καλλιεργημένος Άνθρωπος, η συνολική όψις μιας ωλοκληρωμένης προσωπικότητος τελούσης εις ισορροπίαν προς τας απαιτήσεις και τας συνθήκας που δημιουργούν αι νέαι εποχαί.

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..

Με αυτάς λοιπόν τας σκέψεις, το «Κέντρον Σπουδών Γεωργίου Δολιανίτη» έχον βαθυτάτην συναίσθησιν της αποστολής, την οποίαν ανέλαβε κατέναντι του Έθνους και της Νέας Γενεάς όλως ιδιαιτέρως, εθεμελίωσεν και οικοδομεί από ημέρας εις ημέραν και από έτους εις έτος, εν Εκπαιδευτικόν Συγκρότημα, ειδικοτήτων και τομέων, οι οποίοι αν και καίριοι δια την εποχήν μας, δεν θεραπεύονται από άλλα ιδρύματα του τόπου, είτε δημόσια είναι αυτά είτε ιδιωτικά, λόγω του πολυδαπάνου της συντηρήσεώς των, αλλά και δι άλλους λόγους αναγομένους εις κακήν εκτίμησιν και εσφαλμένον υπολογισμόν των τρεχουσών και πολύ περισσότερον των μελλουσών αναγκών της χώρας μας.»

·          Για τους σκοπούς του Κέντρου σπουδών Ελληνικής Γλώσσας και Πολιτισμού:

«…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….. Την σπουδήν τάυτην εξασφαλίζει δια της ιδρύσεως του τμήματος Ελευθέρων Σπουδών Ελληνικής Γλώσσης και Ελληνικού Πολιτισμού δια Ξένους, το «Κέντρο Σπουδών Γεωργίου Δολιανίτη», απευθυνόμενον προς όλους και ιδιαιτέρως προς τους ξένους φίλους και μελετητάς της Ελλάδος, οι οποίοι επιθυμούν μεν να μελετήσουν την γλώσσαν και τον πολιτισμόν της Ελλάδος, πλην όμως δεν δύναται να ικανοποιήσουν την επιθυμίαν ταύτην δια λόγους ανεξαρτήτους της θελήσεως αυτών.

…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….

Εκτός της σπουδής και μελέτης το «Κέντρον Ελευθέρων Σπουδών Ελληνικής Γλώσσης και Πολιτισμού δια Ξένους» συμβάλλει θετικώς και δι έργων εις την παρουσίασιν και προβολήν της Ελλάδος εις το διεθνές πνευματικόν πλέον κοινόν, της οποίας έχει ανάγκην , προ πάντων σήμερον, ο αγωνιζόμενος δια να εύρη το νέον μέγα νόημα της ζωής αυτού άνθρωπος.»

Να σημειώσω επίσης ότι στο Τμήμα Ψυχολογίας διδάσκονταν μαθήματα πρωτοποριακά, όπως η Στατιστική  και ο Επαγγελματικός Προσανατολισμός.

Επίσης στο ίδιο τμήμα οι σπουδαστές μπορούσαν να αποκτήσουν εξειδικεύσεις Κλινικού Ψυχολόγου, Βιομηχανικού Ψυχολόγου, Σχολικού Ψυχολόγου

Στις πρωτοποριακές του ενέργειες πρέπει να αναφερθεί και η απόφασή του να διακόψει την λειτουργία του Κέντρου Σπουδών το 1977 (1981), όταν ανακοινώθηκε η δημιουργία του πρώτου Πανεπιστημιακού Προγράμματος Ψυχολογίας και καλύφθηκαν έτσι οι σχετικές ανάγκες της Κοινωνίας. Το πρόγραμμα αυτό ιδρύθηκε μετά από πολλά χρόνια.

Απόφαση ίσως μοναδική στον ιδιωτικό Εκπαιδευτικό χώρο, λόγω της οποίας όλοι θυμούνται το όνομά του.

Σε ένα από τα αμφιθέατρα του Κέντρου Σπουδών είχαμε πολλές φορές οργανώσει τις Γενικές Συνελεύσεις της Πανελλήνιας Ένωσης Ιδιωτικών Επαγγελματικών Σχολών από το 1974 έως το 1981 και ιδιαιτέρως μετά το 1977, περίοδο κατά την οποία το Υπουργείο Παιδείας επιδόθηκε με περισσό ζήλο στην καταστροφή της υγιούς ιδιωτικής επαγγελματικής εκπαίδευσης

Ο Γιώργος όμως και μετά την διακοπή της λειτουργίας του Κέντρου Σπουδών εξακολουθούσε να έχει , όπως προανάφερα, σοβαρή εκπαιδευτική και συνάμα  πολιτιστική και πολιτική δράση.

·         Από το 1976 ήταν ένας από τους αντιπροέδρους της Πανεπιστημιακής Επιτροπής Αλληλεγγύης προς τον Κυπριακό Λαό, της οποίας οι δράσεις στεγάζονταν στο κτίριο του

·         Από τότε είχε συλλάβει την ιδέα για την  ίδρυση ενός Ιδρύματος για τον Απόδημο Ελληνισμό, μια ιδέα που είχε δεχθεί ο Ανδρέας Παπανδρέου και είχε ορίσει τον κ. Παπούλια να μιλά με τον Γιώργο. Οι συζητήσεις αυτές δε ολοκληρώθηκαν αλλά το ΠΑΣΟΚ ίδρυσε την Γ.Γ.Α.Ε. επάνω σε αυτή την ιδέα.

·         Είχε υποστηρίξει την ιδέα για την ίδρυση του Οργανισμού για την Διάδοση της Ελληνικής Γλώσσας, του οποίου όμως έγινε μέλος μόνο όταν αλλάξαμε το όνομα από Οργανισμός για την Διεθνοποίηση σε Οργανισμό για τη Διάδοση της Ελληνικής Γλώσσας

·         Ήταν ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Γλωσσικής Κληρονομιάς.

·         Παραλλήλως με όλα αυτά και ακόμη από τα φοιτητικά του χρόνια είχε ξεκινήσει να συλλέγει βιβλία στους τομείς που τον ενδιέφεραν (Ελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία, Ελληνισμός της Ελλάδος, Η Ελλάδα κατά την Κατοχή, Ολυμπία και Αγώνες). Άλλωστε κατά την λειτουργία του Κέντρου Σπουδών είχε δημιουργήσει βιβλιοθήκες για κάθε κλάδο.

Κατά τα 35 χρόνια από το 1981 όταν διέκοψε έως σήμερα έχει οργανώσει πολλές δεκάδες εκθέσεων και έχει μιλήσει πάρα πολλές φορές για αυτά τα θέματα

Σε όλες αυτές τις δραστηριότητες είναι φανερό, ότι δεν μιλά ως ερευνητής αλλά ως εκπαιδευτικός, προσπαθεί να μας διδάξει, να μας μεταφέρει γνώσεις, τις οποίες αυτός απέκτησε στην υπερ-πεντήκονταετή αναζήτηση των βιβλίων, των εφημερίδων, των εντύπων της βιβλιοθήκης του.

Εγώ έχω μάθει πολλά παρακολουθώντας πολλές από τις ανωτέρω εκδηλώσεις.

Ιδιαίτερα θα σημειώσω την συγκλονιστική για εμένα στιγμή, που ο Γιώργος , δείχνοντας μου διάφορα παλιά βιβλία, μου επέτρεψε να πιάσω το πολύ σημαντικό γα εμένα, θα πω γιατί, βιβλίο του γάλλου ClaudeLancelot, εκδόσεως 1664. Παρίσι, μετίτλο“Le jardin des racines grecques en vers françois”.

Στο Σχολείο μας που διδάσκεται η Ελληνική Γλώσσα και Πολιτισμός σε ξένους και ονομάζεται Μέγας Αλέξανδρος, έχουμε ασχοληθεί πολύ επί 20 τουλάχιστον χρόνια με την χρησιμοποίηση των ελληνικών λέξεων σε άλλες γλώσσες ως βάση για να διδάσκουμε την ελληνική σε άτομα που την μιλούν.

Ο ClaudeLancelotδίδασκε αρχαία ελληνικά στο Παρίσι εκείνη ην εποχή και για αυτό συνέθεσε αυτό το βιβλίο. Για εμένα και τους καθηγητές μας ήταν συγχρόνως μια ανακάλυψη αλλά και μια επιβεβαίωση για την ορθότητα της δικής μας έρευνας.

Από το 2005 ένα μεγάλο μέρος των βιβλίων έχουν αποτεθεί στην Βιβλιοθήκη του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη (περίπου 40000 τόμοι). Τα υπόλοιπα βιβλία που απαρτίζουν το Ολυμπιακό Αρχείο του Γ. Δολιανίτη θα αποτελέσουν μια ξεχωριστή βιβλιοθήκη, που αφού αναδιοργανωθεί θα στεγάζεται στην νεοκλασική μονοκατοικία του στο Κέντρο της Αθήνας.

Κλείνοντας θα προσπαθήσω με κάποια επίθετα να χαρακτηρίσω τον Γ. Δολιανίτη:

·         Οραματιστής

·         Ονειροπόλος

·         Ασυμβίβαστος

·         Δημιουργικός

·         Παλαβός

Θα τελειώσω με ένα αστείο, ίσως δεν είναι αστείο

Στο Δ.Σ. της ΔΕΛΤΑ αλλά και σε αυτό του Πανελληνίου Συλλόγου Ιδιωτικών Επαγγελματικών Σχολών, όταν καμιά φορά έλεγα κάτι πολύ τολμηρό, για τους πολλούς ακατόρθωτο, με ψιλοκορόιδευαν λέγοντάς μου « άντε ρε Δολιανίτη». Αυτή η κοροϊδία όμως σε εμένα και τότε ακόμη ακουγόταν ως έπαινος.

Αγαπητέ φίλε Γιώργο,

Σε ζηλεύω