"Το πτυχίο Ανωτάτης Σχολής ως Νομοθετικά Κατοχυρωμένο Επάγγελμα" - άρθρο του Προέδρου του Ελληνοβρετανικού κου Κ. Καρκανιά

Γίνεται μεγάλη συζήτηση κατά τους τελευταίους μήνες σχετικά με την αναγνώριση των πτυχίων, τα οποία Πανεπιστήμια χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης απονέμουν στους αποφοίτους συνεργαζομένων Κολλεγίων.

Όπως είναι γνωστό η Ευρωπαϊκή Οδηγία 36/2005 και το αντίστοιχο ελληνικό Π.Δ. 38/2010 καθορίζουν τα σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων, τα οποία αντιστοιχούν σε τέτοια πτυχία και αφορούν νομοθετικά κατοχυρωμένα επαγγέλματα.

Τα ίδια νομοθετικά κείμενα στο  άρθρο 3 (παρ.1^α) καθορίζουν το περιεχόμενο του όρου «νομοθετικά ρυθμιζόμενο  επάγγελμα» ως ακολούθως:

«νομοθετικά  ρυθμιζόμενο επάγγελμα : η επαγγελματική δραστηριότητα ή το σύνολο επαγγελματικών δραστηριοτήτων των οποίων η ανάληψη, η άσκηση ή ένας από τους όρους άσκησης εξαρτάται άμεσα ή έμμεσα, δυνάμει νομοθετικών, κανονιστικών ή διοικητικών διατάξεων, από την κατοχή καθορισμένων επαγγελματικών προσόντων …»

Πρέπει αμέσως να προσεχθεί, ότι ο ορισμός αναφέρεται σε οποιαδήποτε επαγγελματική δραστηριότητα και όχι ειδικώς σε κάποιο επάγγελμα. Αυτό προφανώς σημαίνει, ότι ο πτυχιούχος μιας πανεπιστημιακής σχολής είναι δυνατόν να ασκεί μια δραστηριότητα που είναι κατοχυρωμένη και άλλες που δεν είναι.

Σαν παράδειγμα αναφέρω τον πτυχιούχο μιας Σχολής Διοίκησης Επιχειρήσεων, ο οποίος ανταποκρίνεται σε μια προκήρυξη του δημοσίου, η οποία απαιτεί πτυχίο Ανωτάτης Σχολής στην Διοίκηση Επιχειρήσεων ημεδαπής ή αλλοδαπής. Η άσκηση λοιπόν αυτής της επαγγελματικής δραστηριότητας – δηλαδή του αποφοίτου ανωτάτης σχολής Διοίκησης Επιχειρήσεων στο Δημόσιο – συνιστά νομοθετικά κατοχυρωμένο επάγγελμα. Ο απόφοιτος επομένως ενός Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου (ανεξαρτήτως προς το εάν σπούδασε στην χώρα του Πανεπιστημίου ή στην Ελλάδα σε συνεργαζόμενο Κολλέγιο) μπορεί να ασκήσει αυτή την δραστηριότητα στην Ελλάδα, αρκεί να αποδείξει ότι και στην χώρα του Πανεπιστημίου θα μπορούσε να την ασκήσει.

Εάν αντιθέτως ο ίδιος ο απόφοιτος θέλει να ασκήσει σχετικό ελεύθερο επάγγελμα, το οποίο δεν είναι κατοχυρωμένο και στην Ελλάδα και στην χώρα του Πανεπιστημίου το οποίο έδωσε το πτυχίο, μπορεί να το κάνει χωρίς κανένα εμπόδιο. Αυτό άλλωστε επιβεβαιώνει και σχετικό διευκρινιστικό κείμενο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Οδηγός Χρήσης – Οδηγία 2005.36 . ΕΚ.).

Σε αυτό το σημείο όμως τίθεται ένα γενικότερο θέμα, δηλαδή το κατά πόσο η κτήση ενός Πανεπιστημιακού Πτυχίου αυτή καθ’ εαυτή συνιστά επαγγελματικό προσόν, το οποίο αντιστοιχεί σε νομοθετικά κατοχυρωμένο επάγγελμα ανεξαρτήτως ως προς το εάν το βασικό επάγγελμα, που αντιστοιχεί στο πτυχίο, δεν είναι νομοθετικά κατοχυρωμένο.

Μπορεί π.χ. κάποιος που έχει πτυχίο Κοινωνιολογίας, το οποίο δεν αντιστοιχεί σε κάποιο κατοχυρωμένο επάγγελμα, να καταλάβει μια θέση αποφοίτου ανωτάτης σχολής χωρίς ειδικότητα;

Για εμάς η απάντηση είναι προφανής προκειμένου για πτυχία τα οποία πχ. Βρετανικά Πανεπιστήμια έχουν απονείμει σε Έλληνες και άλλους Ευρωπαίους πολίτες οι οποίοι έχουν φοιτήσει σε Κολλέγια, γιατί:

·  Στην Ελλάδα ο αντίστοιχος απόφοιτος ελληνικού Πανεπιστημίου μπορεί να καταλάβει αυτή την θέση.

·  Οι συγκεκριμένοι απόφοιτοι έχουν Πανεπιστημιακά Πτυχία, τα οποία αναγνωρίζονται ως τέτοια από το Βρετανικό ΔΟΑΤΑΠ (NARIC) με ειδική βεβαίωση, την οποία αυτό χορηγεί σε κάθε απόφοιτο Κολλεγίου με Βρετανικό Πανεπιστημιακό Πτυχίο.

· Οι ίδιοι απόφοιτοι λαμβάνουν από το πανεπιστήμιό τους το DIPLOMASUPPLEMENT(Συμπλήρωμα Πτυχίου), στο οποίο καθορίζεται ότι το πτυχίο τους – BACHELOR– είναι Επιπέδου 6 (δηλαδή πανεπιστημιακού) με βάση το Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Επαγγελματικών Προσόντων.

· Αυτή η άποψη δεν προσκρούει στο δικαίωμα του Ελληνικού Κράτους να μην αναγνωρίζει αυτά τα πτυχία από ακαδημαϊκής απόψεως, γιατί εμείς δεν μιλούμε προς το παρόν για ακαδημαϊκή αλλά για επαγγελματική αναγνώριση. Θυμίζουμε, ότι η ακαδημαϊκή αναγνώριση αφορά μόνο την ένταξη των πτυχιούχων σε ελληνικές ακαδημαϊκές δομές π.χ. για συνέχιση για μεταπτυχιακές σπουδές σε ελληνικό πανεπιστήμιο και τίποτε άλλο.

Όταν λοιπόν με μια προκήρυξη μια εταιρεία ή οργανισμός ή το δημόσιο ζητά ένα πτυχιούχο Ανωτάτης Σχολής ανεξαρτήτως ειδικότητας ημεδαπής ή αλλοδαπής δεν είναι δυνατόν να παραπέμπει τους ενδιαφερομένους για αναγνώριση στο ΔΟΑΤΑΠ (Διεπιστημονικός Οργανισμός Αναγνώρισης Τίτλων Ακαδημαϊκών και Πληροφόρησης).

Αν πάλι αυτοί ζητήσουν αναγνώριση από το ΣΑΕΠ (Συμβούλιο Αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων) δεν είναι δυνατόν αυτό να τους την αρνηθεί με δικαιολογία, ότι «η κτήση πτυχίου ανωτάτης σχολής» δεν είναι νομοθετικά κατοχυρωμένο επάγγελμα, γιατί στην πραγματικότητα με βάση και το γράμμα και το πνεύμα των Ευρ. Οδηγιών και του Π.Δ. 38/2010 είναι.

Επίσης δεν είναι δυνατόν να μην δέχονται εταιρείες ή  οργανισμοί ή το δημόσιο να αναγνωρίσουν σε αποφοίτους μας με Ευρωπαϊκά Πανεπιστημιακά Πτυχία το δικαίωμα σε επιδόματα ή προαγωγές, τα οποία σχετίζονται με την κτήση των πτυχίων ανωτάτης εκπαίδευσης, γιατί σε αυτές τις περιπτώσεις έχουμε ρύθμιση της άσκησης επαγγελματικής δραστηριότητας, η οποία συνιστά νομοθετικά κατοχυρωμένο επάγγελμα σύμφωνα και με το άρθρο 3, παρ. 1α, του Π.Δ. 38/2010 και της Οδηγίας 36/2005 και των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.