 
| |||||
Παιχνίδια ελέγχου για το Ίντερνετ Πόλεμος έχει ξεσπάσει ανάμεσα στις HΠA, την Eυρώπη και άλλες χώρες σχετικά με το ζήτημα της ιντερνετικής διακυβέρνησης και η αποφασιστική μάχη θα δοθεί στη Σύνοδο Kορυφής του ΟHE για την Kοινωνία της Πληροφορίας ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΙΑ ΠΕΛΩΝΗ
Ποιος πρέπει να «ελέγχει» ή μάλλον να διαχειρίζεται το Ίντερνετ; Οι ΗΠΑ, όπως συμβαίνει μέχρι σήμερα, ο ΟΗΕ ή μια μικρή ελίτ ανεπτυγμένων χωρών; Οι κυβερνήσεις εκτός ΗΠΑ και κυρίως η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλουν ο έλεγχος του Ίντερνετ να μεταφερθεί από την αμερικανική μη κυβερνητική οργάνωση που το διαχειρίζεται σε έναν διεθνή οργανισμό. H Ουάσιγκτον απάντησε τον Ιούνιο με ένα νέο «Δόγμα Μονρόε», δίνοντας το μήνυμα πως δεν είναι διατεθειμένη να χάσει τον έλεγχο, ενώ οι φωνές που αποδίδουν την επιμονή της Ευρώπης σε πολιτικούς λόγους εντυπωσιασμού που δεν αφορούν το Διαδίκτυο πληθαίνουν. Κάθε δίκτυο χρειάζεται κεντρικό έλεγχο για να λειτουργήσει, όπως το παγκόσμιο τηλεφωνικό δίκτυο, το οποίο ελέγχεται από τη Διεθνή Ένωση Τηλεπικοινωνιών που ανήκει στον ΟΗΕ. Στο Ίντερνετ τα πράγματα είναι διαφορετικά. Τον συντονισμό του έχει μια μη κερδοσκοπική μη κυβερνητική οργάνωση, η ICANN (Internet Corporation for Assigned Names and Numbers), την οποία όρισε ο ΟΗΕ ως συντονιστή το 1998, για να αναλάβει τις δραστηριότητες ενός ανθρώπου: ως τότε και επί 30 έτη, το Διαδίκτυο επέβλεπε ο Τζον Πόστελ, καθηγητής Επιστήμης των Υπολογιστών στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας, ένας από τους ειδικούς που «έχτισαν» το Διαδίκτυο. H διαμάχη για τον έλεγχο υποβόσκει χρόνια και πιο πρόσφατα έλαβε τη μορφή διπλωματικών διαπραγματεύσεων, αφού πολλές κυβερνήσεις υποστηρίζουν ότι η διαχείριση του Ίντερνετ πρέπει να βασίζεται σε μια πολυμερή συμφωνία. Κατά την άποψή τους, μάλιστα, η ICANN δεν είναι παρά ακόμη ένα εργαλείο της αμερικανικής ηγεμονίας. Τις ανησυχίες αυτές συμμερίζεται ο ΟΗΕ, ο οποίος έχει ήδη συστήσει ειδική Συμβουλευτική Επιτροπή η οποία συμφωνεί με τις άλλες χώρες.«Υπάρχει ένα ζήτημα εδώ και πρέπει να λυθεί», δηλώνει χαρακτηριστικά ο επικεφαλής της Επιτροπής και ειδικός σύμβουλος του Κόφι Ανάν, Νιτίν Ντεσάι, αλλά η έκθεση που συνέταξε η ομάδα του έχει απορριφθεί από τις ΗΠΑ. H διαμάχη έγινε αισθητή το 2003 στη Γενεύη, στην πρώτη φάση της Συνόδου Κορυφής του ΟΗΕ για την Κοινωνία της Πληροφορίας. Ο τότε Γάλλος πρωθυπουργός Ζαν Πιερ Ραφαρέν είχε ζητήσει να οριστούν διεθνείς κανόνες για τη διακυβέρνηση του Ίντερνετ. Όπως είχε αναφέρει, «η κοινωνία της πληροφορίας προσφέρει νέες ευκαιρίες, αλλά όπως όλες οι τεχνολογικές επαναστάσεις φέρνει και αβεβαιότητα, γι' αυτό απαιτείται να ορίσουμε διεθνείς κανόνες για τη διακυβέρνηση του Διαδικτύου». H αντιπαράθεση αναμένεται να κορυφωθεί από σήμερα και μέχρι την Παρασκευή στη δεύτερη φάση της Συνόδου Κορυφής στην Τυνησία. Σύμφωνα με την επιθεώρηση «Foreign Affairs» και τον Κένεθ Νιλ Κούκιερ, η Βραζιλία και η Νότια Αφρική διαφωνούν με τον σημερινό διακανονισμό, ενώ η Κίνα ζητά τη δημιουργία ενός νέου διεθνούς οργανισμού. H Γαλλία είναι υπέρ μιας διακυβερνητικής προσέγγισης, η οποία όμως θα αποτελείται από μια ομάδα ελίτ χωρών. H Κούβα και η Συρία εκμεταλλεύονται τη διαμάχη για να κριτικάρουν την Ουάσιγκτον, ενώ ακόμη και η Ζιμπάμπουε ενεπλάκη στη συζήτηση και αποκάλεσε το σημερινό σύστημα της διακυβέρνησης του Ίντερνετ «μια μορφή νεοαποικιοκρατίας». Πρόσφατα, μάλιστα, ο Βίνσεντ Μπαγκίρε, εκπρόσωπος της Cipesa, παναφρικανικής οργάνωσης που ασχολείται με το θέμα, τόνισε ότι «τα τεράστια ζητήματα που συνδέονται με το Ίντερνετ, όπως το κυβερνοέγκλημα, το χάκινγκ, οι οικονομικές συναλλαγές, η λογοκρισία, είναι πολύ σημαντικά για να αφεθούν στην εξουσία της ICANN». H απάντηση της Ουάσιγκτον σε αυτές τις ανησυχίες ήρθε στα τέλη του περασμένου Ιουνίου με μια ανακοίνωση του αμερικανικού υπουργείου Εμπορίου, η οποία αναφέρει ότι οι ΗΠΑ σκοπεύουν να διατηρήσουν για αόριστο χρόνο τον έλεγχο του Ίντερνετ, γεγονός που προκάλεσε την οργή των άλλων χωρών. «Οι Ηνωμένες Πολιτείες κρατούν την πρίζα» Διαχείριση του Διαδικτύου σημαίνει ότι για την ομαλή λειτουργία του απαιτείται επίβλεψη και συντονισμός σε κάποιους τομείς. Πρώτον, υπάρχουν τα ονόματα των χωρών (domain names) στο Διαδίκτυο (π.χ. www. Internet.gr), ενώ χρειάζεται και κάποιος που θα λειτουργεί τη βάση δεδομένων με τα γενικά ονόματα που έχουν κατάληξη «net», «org» κ.λπ. Ακόμη, υπάρχουν οι αριθμοί ΙΡ, που αποκτά ένα μηχάνημα όταν συνδέεται με το Ίντερνετ. Επειδή, όμως, το σύστημα αυτή τη στιγμή μπορεί να εξυπηρετήσει περί τα 4 δισ. αριθμούς ΙΡ, αυτοί πρέπει να δίνονται με φειδώ. Και τρίτον, οι κεντρικοί διακομιστές (root servers) που κάνουν τα κεντρικά συστήματα να λειτουργούν. Σήμερα υπάρχουν 13 τέτοιοι κόμβοι, οι δέκα στις ΗΠΑ και οι υπόλοιποι στη Βρετανία, τη Σουηδία και την Ιαπωνία. «Όποιος κρατά την πρίζα, διαχειρίζεται το Ίντερνετ. Και την πρίζα την έχουν οι Αμερικανοί. Οποιαδήποτε αλλαγή μόνο καθυστέρηση θα φέρει», λέει στα «NEA» ο Νίκος Βασιλάκος, πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Χρηστών Ίντερνετ. Και συνεχίζει: «Αν εμπλακούν και άλλες χώρες στη διακυβέρνηση του Διαδικτύου, το Ίντερνετ θα ζημιωθεί, γιατί δεν θα είναι πια ευέλικτο. Ο έλεγχος του Ίντερνετ δεν πρέπει να περάσει σε καμιά κυβέρνηση, γιατί έτσι μπορεί να ελέγχεται το εισερχόμενο και εξερχόμενο περιεχόμενο. Το ζήτημα, βέβαια, είναι πολιτικό. Ωστόσο, κανένας άλλος φορέας πέραν της ICANN δεν είναι τόσο ανοιχτόμυαλος. Δεν μπορούμε να λέμε ότι θα την αντικαταστήσουμε, γιατί είναι επικίνδυνο να έχει κάποιος άλλος τον έλεγχο». LINKS:www.eexi.gr www.icann.org ΤΑ ΝΕΑ , 16/11/2005 | |||||
