| ||||
Θέρμανση με «ανθρώπινη ζέστη»
Πώς ο άνθρωπος μπορεί να μεταμορφωθεί σε πηγή ενέργειας
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ
Το πείραμα έγινε στον σιδηροδρομικό σταθμό της Στοκχόλμης και είναι επιτυχημένο. Οι 250.000 ταξιδιώτες που περνούν καθημερινά από αυτό τον σταθμό ανεβάζουν με φυσικό τρόπο τη θερμοκρασία του αέρα του στους 22 βαθμούς Κελσίου. Στη συνέχεια, ο ζεστός αέρας μεταφέρεται με υπόγειες σωληνώσεις και αντλίες και εξασφαλίζει την κεντρική θέρμανση ενός γειτονικού μεγάρου.
Άνθρωποι και γλόμποι εκπέμπουν ποσότητες θερμότητας. Αν μάλιστα ο άνθρωπος τρέχει με μια βαλίτσα στο χέρι για να προλάβει το τρένο, μπορεί να μεταμορφωθεί σε πηγή θερμότητας οικονομικά εκμεταλλεύσιμη. Σε έναν σιδηροδρομικό σταθμό όπως αυτός της Στοκχόλμης, που με τους 250.000 ταξιδιώτες που διακινούνται καθημερινά από αυτόν είναι ο μεγαλύτερος των σκανδιναβικών χωρών, η θερμοκρασία του αέρα διατηρείται σταθερά στους 20-22 βαθμούς Κελσίου χάρη στους ταξιδιώτες και μόνο, χωρίς κανένα σύστημα κλιματισμού. Μάλιστα η θερμοκρασία είναι λίγο υψηλή για τα δεδομένα της Σουηδίας. Αντί να ανοίξουν τα παράθυρα, οι δημόσιες αρχές που διαχειρίζονται τον σταθμό σκέφτηκαν να κατευθύνουν την επιπλέον θερμότητα που παράγεται από τους ταξιδιώτες προς την κεντρική θέρμανση του μεγάρου γραφείων Κουνγκσμπροχούσετ, που βρίσκεται σε απόσταση 90 μ. Η κατασκευή αυτού του κτιρίου με τους 13 ορόφους μόλις ολοκληρώθηκε (αναζητούνται εταιρείες για να μισθώσουν τα γραφεία) και έχει περιλάβει πολλές τεχνολογίες για εξοικονόμηση ενέργειας. Οι ταξιδιώτες που χρησιμοποιούνται ως πηγή ενέργειας «είναι οικονομικοί και ανανεώσιμοι», λέει στο περιοδικό «Τime» ο Καρλ Σούντχολμ, επικεφαλής του προγράμματος της κρατικής υπηρεσίας Γερνχούζεν, η οποία είναι ιδιοκτήτρια του σιδηροδρομικού σταθμού και του νέου μεγάρου Κουνγκσμπροχούσετ. Ο Σούντχολμ είναι επίσης ο μηχανικός που συνέλαβε και ανέπτυξε το σύστημα της θέρμανσης με «ανθρώπινη ζέστη». «Η τεχνολογία δεν έχει τίποτε νεωτεριστικό. Πρόκειται μόνο για σωλήνες, νερό και αντλίες. Ωστόσο ουδείς είχε έως τώρα την ιδέα να τη χρησιμοποιήσει με τέτοιον τρόπο», λέει. Η απόσβεση της επένδυσης. Στη Στοκχόλμη, η κεντρική θέρμανση με ανθρώπινη θερμότητα έχει τεθεί σε λειτουργία εδώ και περίπου ένα μήνα. Ακόμη δεν υπάρχουν ακριβή δεδομένα για το πόση ενέργεια θα καταστεί δυνατό να εξοικονομηθεί. Μακροπρόθεσμα η εταιρεία περιμένει ότι το ενεργειακό κόστος του μεγάρου γραφείων θα μειωθεί έως και 20% ετησίως, ενώ η κατασκευή του νέου συστήματος θέρμανσης, περιλαμβανομένης της εγκατάστασης των απαραίτητων αντλιών και των υπόγειων σωληνώσεων, κόστισε λιγότερο από 30.000 ευρώ. «Η απόσβεση της επένδυσης θα γίνει πολύ γρήγορα», λέει ο Σούντχολμ. Στη Σουηδία, το κόστος της ενέργειας είναι πολύ υψηλό και δεν είναι δεδομένο ότι σε άλλες χώρες θα είναι συμφέρουσα η δαπάνη για να μονωθούν οι σωληνώσεις και να διοχετευτεί το ζεστό νερό από ένα κτίριο σε ένα άλλο. Ο Σούντχολμ όμως είναι πεπεισμένος ότι η ιδέα του έχει μέλλον. «Θέλω να βρω μια μέθοδο για να συγκεντρώνω την ενέργεια που παράγεται από τα ανθρώπινα σώματα τη νύχτα στις ζώνες κατοικίας και να τη στέλνω το πρωί στα γραφεία», λέει στο περιοδικό «Τime». Ηλεκτρική ενέργεια από την άσφαλτο! O σταθμός της Στοκχόλμης δεν είναι ο μοναδικός χώρος με πολυκοσμία που χρησιμοποιείται για την παραγωγή ενέργειας. Στο Μετρό του Τόκιο έχουν εγκαταστήσει στο δάπεδο πλακάκια που απορροφούν τους κραδασμούς από τα βήματα των επιβατών και τους μετατρέπουν σε ηλεκτρική ενέργεια. Αυτό το σύστημα βρίσκεται ακόμη σε πειραματικό επίπεδο και τροφοδοτεί τις φωτεινές πινακίδες. Η ολλανδική βιομηχανία Οoms τοποθετεί σωλήνες νερού κάτω από την άσφαλτο των δρόμων. Μόνο οι ακτίνες του Ήλιου που ζεσταίνουν την άσφαλτο, μπορούν να παράγουν 108 μεγαβάτ τον χρόνο σε ένα πάρκινγκ 400 τ.μ. στη Σκωτία. Στη Μινεάπολη. Ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο της Μινεάπολης που ανήκει στην αλυσίδα Μall of Αmerica εκμεταλλεύεται εδώ και χρόνια τους πελάτες του ως πηγή θερμότητας. Χρησιμοποιεί όμως την παραγόμενη ανθρώπινη θερμότητα μόνο μέσα στο ίδιο το κτίριο, χωρίς να την παραχωρεί σε άλλους. Χάρη στα 40 εκατ. ανθρώπους που το επισκέπτονται κάθε χρόνο, στις τζαμαρίες που συγκεντρώνουν την ηλιακή θερμότητα και τους λαμπτήρες που χρησιμοποιούνται για να φωτίζονται τα καταστήματα, το εμπορικό κέντρο μπορεί να λειτουργεί χωρίς σύστημα θέρμανσης ακόμη και σε μια πόλη κρύα όπως η Μινεσότα. ΤΑ ΝΕΑ, 30 Απριλίου 2010
|