Ο ‘αυτισμός’ η αλλιώς το ‘σύνδρομο Asperger’ είναι μία σοβαρή πάθηση που κατά μέσο όρο εμφανίζεται πριν από τους 30 πρώτους μήνες ζωής και διαρκεί σε όλο το υπόλοιπο της ζωής του ανθρώπου.
Το 1940 ο ψυχίατρος Leo Kanner διάκρινε για πρώτη φορά τα παιδιά με το σύνδρομο αυτό σαν μία ξεχωριστή υποομάδα των ψυχωσικών παιδιών, με ‘ιδιαίτερα’ συμπτώματα.
Τα βασικά συμπτώματα της αυτιστικής διαταραχής είναι η συναισθηματική απομόνωση, οι γνωστικές ελλείψεις, οι σοβαρές διαταραχές λόγου και η διαταραγμένη επικοινωνία.
Τα αυτιστικά παιδιά αργούν πολύ να μιλήσουν και στις περισσότερες περιπτώσεις δε μιλούν ποτέ. Ακόμη και εκείνα που έχουν αναπτύξει την ομιλία παρουσιάζουν διαταραχές όπως η άμεση ή καθυστερημένη ηχολαλία, η χρήση ‘μεταφορικού λόγου’, η αντικατάσταση προσώπων και προσωπικών αντωνυμιών. Φαίνονται να αδιαφορούν για τους γύρω τους όπως και για τον κοινωνικό αντίκτυπο των συμπεριφορών τους.
Ο αυτισμός είναι δυνατόν να εκδηλωθεί είτε πριν τα τρία χρόνια ζωής , είτε στην πρώιμη εφηβεία. Όσο νωρίτερα γίνει η διάγνωση τόσες περισσότερες πιθανότητες έχουμε για μία σωστή θεραπεία.
Η θεραπεία ξεκινάει πάντα μέσα από την ίδια την οικογένεια αφού η πάθηση ενός μέλους της, ουσιαστικά πλήττει συναισθηματικά αλλά και πρακτικά όλα τα μέλη της.
Με μία σωστή και μεθοδική θεραπεία μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά αυτά να είναι τουλάχιστον λειτουργικά ακόμη και αν η επικοινωνία τους παραμένει στα τυπικά πλαίσια και δεν είναι ουσιαστική.
Βεβαίως υπάρχουν διαβαθμίσεις στην ασθένεια από πολύ ελαφριά έως πολύ βαριά μορφή αυτισμού.
Η συμβουλευτική των γονέων είναι απαραίτητη και καθοριστική για τη θεραπεία.