«Αν καταφέρει κανείς να εξασφαλίσει άδεια, τα υδροηλεκτρικά είναι οι πλέον σίγουρες επενδύσεις. Για παράδειγμα, ένα έργο ισχύος 100 κιλοβάτ που στοιχίζει περίπου 150.000 ευρώ θα μπορούσε να βγάζει έως και 50.000 ευρώ τον χρόνο ενώ τα λειτουργικά του έξοδα δεν ξεπερνούν τα 10.000 ευρώ. Η απόσβεση της επένδυσης γίνεται μέσα σε 5 χρόνια και από εκεί και πέρα μένει το καθαρό κέρδος».

O κ. Τηλέμαχος Φωτεινός είναι ο πρώτος Έλληνας που έλαβε άδεια για τη δημιουργία ιδιωτικού υδροηλεκτρικού εργοστασίου. Η αδειοδοτική διαδικασία διήρκεσε 5 χρόνια ενώ το 2000 ολοκληρώθηκε η μονάδα ισχύος 1,3 μεγαβάτ στο ρέμα Κλομπόκη, έναν παραπόταμο του Ερύμανθου στην ορεινή Ηλεία. «Ήταν η πρώτη άδεια ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, όπως θεωρούνται τα μικρά υδροηλεκτρικά, που δόθηκε σε ιδιώτη. Δεν ήταν εύκολο να την αποκτήσω, με τους ισχύοντες νόμους εκείνη την περίοδο χρειάζονταν 148 γνωμοδοτήσεις. Με τον νέο νόμο που είναι σε διαβούλευση σήμερα, ο χρόνος για τις διαδικασίες αναμένεται να μειωθεί σημαντικά, από 4-5 έτη σε λιγότερο από 12 μήνες. Η νομοθεσία είναι σε πολύ καλή κατεύθυνση αν και βάζει τα μικρά υδροηλεκτρικά στην ίδια κατηγορία (Α1) με τα πυρηνικά και τα βυρσοδεψεία όσον αφορά τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις τους», λέει ο κ. Φωτεινός που είναι ένας από τους πλέον έμπειρους Έλληνες σε αυτά τα θέματα. «Στην Ελλάδα λειτουργούν 55 μονάδες συνολικής ισχύος 80 μεγαβάτ, ενώ έχουμε χώρο για τουλάχιστον 3.000 μικρούς υδροηλεκτρικούς σταθμούς της τάξεως των 0,5 με 1 μεγαβάτ βάσει σχετικής μελέτης του ΙΓΜΕ. Σε Γερμανία, Ισπανία και Αυστρία υπάρχουν από 2.500 τέτοιες μονάδες».
Αν ο υδροηλεκτρικός σταθμός του κ. Φωτεινού κατασκευαζόταν σήμερα θα στοίχιζε περί τα 1,6 εκατ. ευρώ. Τα ετήσια λειτουργικά έξοδα της μονάδας αυτήν την περίοδο δεν υπερβαίνουν τα 50.000 ευρώ ενώ τα έσοδα από την πώληση του ηλεκτρικού ρεύματος στη ΔΕΗ- με 8-9 λεπτά ανά κιλοβατώρα- φτάνουν κατά μέσο όρο τα 350.000 ευρώ τον χρόνο. Ο κ. Φωτεινός δεν δείχνει πάντως να ανησυχεί για τις κλιματικές αλλαγές: «Αν όντως γίνουμε Σαχάρα δεν θα μας απασχολεί αν παράγουμε ηλεκτρικό ρεύμα αλλά θα πρέπει να βρούμε πού να πάμε να ζήσουμε». Το καλοκαίρι που βρέχει ελάχιστα ο υδροηλεκτρικός σταθμός λειτουργεί στο περίπου 10% των δυνατοτήτων του.
Την ώρα που μιλάμε σε ένα καφέ στο Χαλάνδρι, ο κ. Φωτεινός ελέγχει τις λειτουργίες του σταθμού στην ορεινή Ηλεία. «Οι βασικές εργασίες είναι αυτοματοποιημένες και οι εντολές δίνονται μέσω κινητού».

Προεκλογικό σύνθημα
Οι περιπέτειες του κ. Φωτεινού στον «θαυμαστό κόσμο των υδροηλεκτρικών έργων» άρχισαν το 1993 όταν κατέβηκε ως υποψήφιος πρόεδρος στις δημοτικές εκλογές στη Λάμπεια της Ηλείας και πρότεινε να δημιουργήσουν τη μονάδα για να αυτονομηθεί οικονομικά η κοινότητα. «Είχα υπολογίσει ότι το έργο θα απέδιδε 100 εκατ. δραχμές, το σύνθημά μου στις εκλογές ήταν “να μην εξαρτώμαστε από κανέναν” και έγινε η αιτία για να χάσω αφού κανείς δεν πείστηκε». Το επόμενο βήμα του κ. Φωτεινού ήταν να στείλει από ένα φαξ στις πρεσβείες του Ισραήλ, της Ιταλίας, της Γερμανίας, της Αυστρίας, της Μεγάλης Βρετανίας και της Ισπανίας αναφέροντας ότι έχει τη δυνατότητα να παράγει ηλεκτρική ενέργεια: «Κάποιοι θέλησαν να κάνουν διαφήμιση στα μηχανήματά τους στην ελληνική αγορά. Επίσης, βρέθηκαν ξένοι επενδυτές που έβαλαν τα μηχανήματα και περίμεναν να τους επιστραφούν τα χρήματα από τη λειτουργία του έργου».

Ο κ. Τηλέμαχος Φωτεινός είναι ο πρώτος Έλληνας που έλαβε άδεια για την κατασκευή μικρού ιδιωτικού υδροηλεκτρικού εργοστασίου

«Το γρηγορόσημο ζει και βασιλεύει»
Η ΜΙΖΑ ζει και βασιλεύει στον κυκεώνα των γνωμοδοτήσεων για την αδειοδότηση των υδροηλεκτρικών, σύμφωνα με τον κ. Φωτεινό, ο οποίος θεωρεί πως ένας από τους βασικότερους λόγους για τις υπερβολικές καθυστερήσεις στην ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας είναι η νοοτροπία «της απαίτησης γρηγορόσημου που επικρατεί στους εμπλεκόμενους φορείς». Όπως αναφέρει στα «ΝΕΑ», γνωρίζει περιπτώσεις κατά τις οποίες για τη διακίνηση ενός φακέλου από τη μία υπηρεσία στην άλλη έχουν ζητηθεί 3.000- 5.000 ευρώ, ενώ παλαιότερα υπάλληλος στην Αρχαιολογική Υπηρεσία είχε απαιτήσει 5.000.000 δραχμές για γνωμοδότηση.

15 χρόνια καθυστέρηση λόγω... προσφυγών!
ΟΙ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ του κ. Φωτεινού έχουν τεθεί αρκετές φορές στο μικροσκόπιο των περιβαλλοντικών οργανώσεων. Ήταν τέλος του 2005 όταν η οργάνωση «Ερύμανθος» κατήγγειλε την «κατά παράβαση καθήκοντος έκδοση αδειών» για ένα άλλο έργο του στον συγκεκριμένο ποταμό «από συγκεκριμένες υπηρεσίες της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας και της Νομαρχίας Ηλείας». Η υπόθεση έφθασε στο Συμβούλιο της Επικρατείας και η δημιουργία της νέας υδροηλεκτρικής μονάδας ανακόπηκε προσωρινά. Ακόμα, βέλη τοπικών φορέων έχει δεχθεί και για έργο που σχεδίαζε στον Γοργοπόταμο. «Αίτησή μου από το 1994 (η πρώτη στην Ελλάδα από ιδιώτη) είναι σε εκκρεμότητα μέχρι και σήμερα λόγω αντιδράσεων, με πρόσχημα την προστασία του περιβάλλοντος, των τοπικών Δήμων Γοργοποτάμου και Λαμίας. Ταυτόχρονα, στο ενδιάμεσο χρονικό διάστημα, ο Δήμος Γοργοποτάμου σε συνεργασία με άλλη εταιρεία είχε εκδηλώσει επίσημα ενδιαφέρον για την ανάπτυξη του εν λόγω έργου», υποστηρίζει ο κ. Φωτεινός...

ΤΑ ΝΕΑ, 21 Ιανουαρίου 2010