Στον Οργανισμό για την Διάδοση της Ελληνικής Γλώσσας είμαστε ευτυχείς που μετέχουμε στην διοργάνωση των Συνεδρίων της ΕΛΕΤΟ.
Ευτυχείς επειδή η συνεχής προσπάθεια της Ελληνικής Εταιρείας Ορολογίας για την δημιουργία Ελληνόγλωσσων όρων συμβάλλει στην συνεχή εξέλιξη της γλώσσας μας, ώστε να μπορεί να ανταποκρίνεται στις ανάγκες επικοινωνίας των Ελλήνων αλλά και των ξένων που μαθαίνουν ελληνικά.
Θυμίζω, ότι ο Οργανισμός μας προσπαθεί επί σχεδόν 25 χρόνια να υποστηρίξει την προώθηση της Ελληνικής γλώσσας σε όλο τον κόσμο. Αυτή η προσπάθεια απευθυνόταν παλιά κυρίως στους ομογενείς, σήμερα όμως απευθύνεται όλο και πιο πολύ σε αλλογενείς πολλοί από τους οποίους είναι επιστήμονες σε διάφορα αντικείμενα.
Όλοι αυτοί έχουν ανάγκη να μάθουν μια γλώσσα, η οποία να είναι πλήρης, δηλαδή να εξυπηρετεί και τις καθημερινές ανάγκες επικοινωνίας αλλά και εκείνες των επιχειρηματικών και επιστημονικών ενδιαφερόντων τους.
Η διάδοση επομένως και η διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας σήμερα απαιτεί την ενσωμάτωση σε αυτήν χιλιάδων όρων και την χρησιμοποίησή τους στην προφορική και γραπτή επικοινωνία.
Παρακολουθώ την δραστηριότητα της Ελληνικής Εταιρείας Ορολογίας από πολλά χρόνια και είμαι υπερήφανος για το πόσα πολλά πράγματα κάνουν μόνοι τους - χωρίς ουσιαστική υποστήριξη - τόσο λίγοι άνθρωποι.
Πιστεύω όμως ότι υπάρχει ένας τομέας, στον οποίο πρέπει να δοθεί πολύ μεγαλύτερη προσοχή - να γίνει πολύ μεγαλύτερη προσπάθεια.
Αναφέρομαι στην διάδοση της εργασίας της Εταιρείας, στην ενημέρωση για την ύπαρξη του σώματος των ελληνικών όρων που έχει δημιουργήσει και δημιουργεί στο κατά το δυνατόν ευρύτερο κοινό.
Έχω την εντύπωση, ότι η μεγάλη πλειοψηφία των φοιτητών, των μαθητών αλλά και των καθηγητών σε όλες τις βαθμίδες του εκπαιδευτικού μας συστήματος δεν γνωρίζουν την ύπαρξη της ΕΛΕΤΟ, δεν γνωρίζουν την ύπαρξη ενός χώρου στον οποίο βρίσκονται πολλές χιλιάδες ελληνικών όρων, δεν γνωρίζουν ότι μπορούν να απευθυνθούν κάπου για να ζητήσουν έναν όρο ή να προτείνουν μια δική τους απόδοση ενός όρου.
Το πρόβλημα όμως το οποίο θέτω είναι γενικό και δεν αφορά μόνο τα σχολεία.
Βεβαίως αυτή η ανάγκη θα είχε καλυφθεί από την σχετική δράση του Εθνικού Προγράμματος Ορολογικού Συντονισμού (ΕΠΟΣ), το οποίο όμως δυστυχώς δεν εγκρίθηκε.
Θα μου επιτρέψετε σε αυτό το σημείο να αναφέρω κάποιες πρόχειρες σκέψεις για τον τρόπο αντιμετώπισης του προβλήματος έστω και χωρίς το ΕΠΟΣ.
Κατ΄αρχάς πρέπει να εντοπίσουμε τις οδούς εισόδου των νέων όρων στην γλώσσα μας. Μερικές από αυτές είναι τα βιβλία, τα περιοδικά, οι εφημερίδες, τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης αλλά και τα ράφια των καταστημάτων, οι ετικέτες των προϊόντων, τα φυλλάδια με τις οδηγίες χρήσεώς τους, οι διαφημίσεις που τα προβάλλουν κλπ.
Και δεν μιλώ για τα ξένα βιβλία ή περιοδικά, ή άλλα Μέσα Ενημέρωσης, αλλά και για τα ελληνόγλωσσα, αυτά που γράφονται από εμάς τους Έλληνες. Και ούτε μιλώ μόνο για τα ξένα προϊόντα αλλά και για αυτά που παράγονται στην Ελλάδα από ελληνικές εταιρείες.
Κατά δεύτερον πρέπει να θυμούμαστε, ότι το πρόβλημα δεν αφορά μόνο τους νέους όρους, ούτε τους όρους υψηλής τεχνολογίας, αλλά και παλιούς όρους και όρους ομιλίας των μη επιστημόνων. Αναφέρω πρόχειρα το πρες - παπιέ, την κουλτούρα, το μάρκετινγκ, το γιού ες μπί, το ντιμπέϊτ, την πρες κονφερανς, το σπεκ, το πι άρ, το έϊτς άρ, το μπράντ, κλπ, κλπ.
Κατά τρίτον δεν πρέπει να ξεχνούμε, ότι στην προσπάθειά μας να εισαγάγουμε στην χρησιμοποιούμενη κοινή και επιστημονική γλώσσα τους σωστούς ελληνικούς όρους θα πρέπει να υπερνικήσουμε μεγάλα εμπόδια, όπως :

Την μαγεία των ξένων και των λατινογραμμένων όρων, η οποία προωθείται κυρίως από τους διαφημιστές

Την μαγεία των λατινογραμμένων αλλά και ελληνογραμμένων αρκτικόλεξων

Την τάση των ειδικών ή των μαθητευόμενων ειδικών να μιλούν τις δικές τους γλώσσες

Την παρόμοια τάση των ειδικών περιοδικών, των ειδικών ενθέτων των εφημερίδων, των δωρεάν εφημερίδων και περιοδικών.
Απαιτείται λοιπόν αγώνας και για αυτό χρειάζεται επιχειρησιακό σχέδιο (business plan για να με καταλάβετε) με κατάλληλη οργάνωση, με κατανομή ή μάλλον ανάληψη ευθυνών, με σχεδίαση ενός προγράμματος προβολής, με αναζήτηση συμμάχων, με αναζήτηση χορηγών.
Ελπίζω, ότι θα αποφασίσουμε να ξεκινήσουμε την προσπάθεια και εύχομαι αυτός ο χαιρετισμός μου να είναι ένα πρώτο μικρό βήμα.
Τελειώνοντας σας ευχαριστώ για την υπομονή σας και εύχομαι κάθε επιτυχία στην διεξαγωγή του συνεδρίου.