Τα πράγματα που συγκεντρώνουμε γύρω μας μπορούν να γίνουν καταπιεστικά και σύντομα αρχίζουμε να αναρωτιόμαστε εάν τα χρειαζόμαστε πραγματικά. Προφανώς αυτό το ερώτημα απασχολεί πολλούς. Αλλιώς πώς να εξηγηθεί ένα νέο κίνημα που ονομάζεται «Η πρόκληση των 100 πραγμάτων», στο οποίο οι συμμετέχοντες δεσμεύονται να περιορίσουν τα υπάρχοντά τους σε 100 αντικείμενα;

«Τα πράγματα γύρω μας αρχίζουν να σε πιέζουν», γράφει στο blog του ο 37χρονος Ντέιβ Μπρούνο, ο οποίος μια ημέρα το περασμένο καλοκαίρι κοίταξε προσεκτικά το σπίτι του στο Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνιας και ανακάλυψε πως τα έπιπλα και τα αντικείμενα των γονιών του γέμιζαν ασφυκτικά τον χώρο. Κάπως έτσι ξεκίνησε η «Πρόκληση των 100 πραγμάτων». Σε πολύ σύντομο χρόνο οι αφηγήσεις του Μπρούνο στο blog του και στο Facebook για την προσπάθειά του να αφαιρέσει άχρηστα αντικείμενα από το σπίτι και τη ζωή του έγιναν ιδιαίτερα δημοφιλείς και ενέπνευσαν χιλιάδες ανθρώπους να ξεκινήσουν τη δική τους Πρόκληση.

Ο Μπρούνο στο blog του, στο οποίο κάνει αφιέρωμα το περιοδικό «Τime», περιγράφει τι και γιατί αποφάσισε να κρατήσει και τι ετοιμάζεται να πουλήσει ή να δωρίσει. Για παράδειγμα, στις αρχές Ιουνίου είχε κατορθώσει να περιορίσει τον αριθμό των καλών πουκαμίσων του σε πέντε και των γραβατών σε μία, αλλά δεν μπορούσε να αποφασίσει εάν θα πρέπει να χαρίσει το ένα από τα τρία παντελόνια τζιν. «Είναι δύο τζιν αρκετά;», αναρωτιόταν.

Τα διλήμματα
Αυτό δεν είναι το μόνο δίλημμα που απασχολεί όσους συμμετέχουν σε αυτό το νέο κύμα μινιμαλιστών. Μια από τις πιο δύσκολες ερωτήσεις που πρέπει να απαντηθεί είναι τι ακριβώς ορίζει η λέξη «αντικείμενο»- ένα ζευγάρι παπούτσια ή ένα παπούτσι; Ο 34χρονος Ντάνιελ Πέρκινς από τη Νέα Υόρκη, επηρεασμένος από την απόφαση του Μπρούνο, συμφώνησε με τη γυναίκα του «μέσα σε ένα χρόνο να κρατήσουμε στο διαμέρισμά μας μόνο όσα πράγματα χρησιμοποιούμε καθημερινά». Πριν από δέκα χρόνια φορούσε καπέλα και έφτιαχνε κρέπες κάθε Κυριακή. «Τώρα πουλάω τα καπέλα μου και την κρεπιέρα στο eΒay», λέει. Ο Μπρούνο έχει θέσει ως στόχο μέχρι τις 12 Νοεμβρίου 2008 να διαθέτει μόνο 100 προσωπικά αντικείμενα και να ζήσει μόνο με αυτά έναν χρόνο• πούλησε την κιθάρα του, το iΡod και μια μπλούζα του μπέιζμπολ με αυτόγραφο γνωστού αθλητή. Έχει βέβαια δουλειά
ακόμα: θα πρέπει να αποφασίσει τι θα κάνει με τα τρενάκια-μινιατούρες που μάζευε τόσα χρόνια, πόσα μολύβια μπορεί να κρατήσει και τι θα κάνει με τις κούκλες της κόρης του, αν και μάλλον- επειδή εκείνη αρνείται να τις αποχωριστεί θα πρέπει να τις συμπεριλάβει στον τελικό κατάλογο.

Προϊόντα έναντι υποσχέσεων

ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ με τα χριστουγεννιάτικα στολίδια; Με τα οικογενειακά κειμήλια; Και με εκείνα τα στενά παντελόνια που ελπίζουμε, αλλά ποτέ δεν καταφέρνουμε να φορέσουμε και πάλι; «Είναι μια πολύ συναισθηματική διαδικασία», λέει η επαγγελματίας οργανώτρια χώρων Τζούλι Μόργκενστερν. Στο νέο βιβλίο της, «Όταν η οργάνωση δεν αρκεί: Πετάξτε πράγματα, αλλάξτε ζωή», περιγράφει πώς το να πετάμε πράγματα δημιουργεί χώρο όχι μόνο στο σπίτι μας αλλά και στη ζωή μας. «Πολλά πράγματα αντιπροσωπεύουν αυτό που ήμασταν παλιά, αλλά από τη στιγμή που έχουν εκπληρώσει τον σκοπό τους, το μόνο που καταφέρνουν είναι να σε κρατούν στάσιμο», λέει και προτρέπει:

«Ξεχωρίστε τους θησαυρούς, πετάξτε τα σκουπίδια, αγκαλιάστε τον εαυτό σας από μέσα και οδηγήστε τον μπροστά».

Σε μια περίοδο παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, αυτή η πρόταση έρχεται την κατάλληλη στιγμή. Με την τιμή της βενζίνης στα ύψη και την ακρίβεια σε όλα τα αγαθά, η πρώτη σκέψη πολλών ανθρώπων είναι: «Χρειάζεται να αποκτήσω κάποιο έλεγχο στη ζωή μου, ακόμα και αν αυτό αφορά ένα πιο άνετο σαλόνι, όπου δεν σκοντάφτω συνεχώς σε άχρηστα πράγματα».

Τελικά, το ζήτημα καταλήγει στην αντιπαράθεση: «προϊόντα έναντι υποσχέσεων». Μπορεί να μη μας ενθουσιάζουν οι νέες κατσαρόλες και τα τηγάνια, μας αρέσει όμως η ιδέα των χαρούμενων οικογενειακών δείπνων που θα μαγειρέψουμε με αυτά. Οι άνθρωποι, υποστηρίζουν οι ειδικοί, διαπιστώνουν διαρκώς ότι τα σπίτια τους είναι γεμάτα αντικείμενα, αλλά οι ζωές τους είναι γεμάτες υποσχέσεις που δεν έγιναν πραγματικότητα...

ΤΑ ΝΕΑ, Πέμπτη 26 Ιουνίου 2008