Ο «Δαίδαλος» του Πολυτεχνείου Κρήτης μετατρέπει τα τηγανόλαδα σε βιοκαύσιμο

Παραγωγή βιοκαυσίμου από τηγανόλαδα με τη βοήθεια ηλιακής ενέργειας κατάφεραν να επιτύχουν τρεις φοιτητές του Πολυτεχνείου Κρήτης στο πλαίσιο των προγραμμάτων «Φυτώριο Ιδεών».
«Η μονάδα μπορεί να αξιοποιήσει κάθε είδους λάδι, οξύτητας μέχρι 5%. Με τη βοήθεια ηλιακής ενέργειας, το λάδι θερμαίνεται σε μια δεξαμενή της μονάδας και με τη μείξη μικρής ποσότητας μεθανόλης παίρνει πολλά από τα χαρακτηριστικά του καυσίμου, το οποίο παράγεται σε πολύ καλές ποσότητες. Για 20 λίτρα λαδιού μπορούμε να έχουμε πάνω από 19 λίτρα βιοντίζελ», λέει στα «ΝΕΑ» ο μεταπτυχιακός φοιτητής στο Τμήμα Μηχανικών Περιβάλλοντος του Πολυτεχνείου Κρήτης Τσε Φράνκλιν. Δεν είναι η πρώτη φορά για τον Τσε που παράγει βιοκαύσιμο. Το έχει ξανακάνει στην απομακρυσμένη κοινότητα Μάνγκο του Καμερούν, αξιοποιώντας το φοινικέλαιο που παράγει η περιοχή.


Και εγένετο καύσιμο. Ο Τσε Φράνκλιν παρουσιάζει με υπερηφάνεια το βιοντίζελ που παρασκευάστηκε από τον «Δαίδαλο». «Με τη βοήθεια ηλιακής ενέργειας, το λάδι θερμαίνεται σε μια δεξαμενή της μονάδας, και με τη μείξη μικρής ποσότητας μεθανόλης παίρνει πολλά από τα χαρακτηριστικά του καυσίμου», εξηγεί ο φοιτητής από το Καμερούν

Η αυτόνομη μονάδα παραγωγής βιοντίζελ «Δαίδαλος» βραβεύτηκε πρόσφατα σε διαγωνισμό της Unesco και στόχος των φοιτητών είναι να τη δουν να παράγεται μαζικά. Πέρα από την παραγωγή καυσίμου από χρησιμοποιημένα λάδια εστιατορίου, η αυτόνομη μονάδα πιστεύεται ότι μπορεί να συμβάλει στην ηλεκτροδότηση με φτηνό και οικολογικό τρόπο απομακρυσμένων μικρών χωριών, ειδικά σε υπανάπτυκτες περιοχές της Αφρικής.

Για κινητήρες ντίζελ κατασκευής μετά το ΄92

«Η μονάδα κατασκευάστηκε ώστε να λειτουργεί αυτόνομα. Είχαμε αυτήν την ιδέα γιατί μας απασχολούσε το πώς θα ηλεκτροδοτήσουμε μια απομακρυσμένη περιοχή όπου δεν υπάρχει ηλεκτρισμός, που τα καύσιμα είναι πολύ ακριβά ή δυσεύρετα. Είδαμε για παράδειγμα ότι σε μια περιοχή του Καμερούν υπάρχει υπερπαραγωγή φοινικέλαιου που μπορεί να αξιοποιηθεί. Για την Ελλάδα, η μονάδα λειτουργεί με κάθε είδους τηγανέλαια, που αντί να απορρίπτονται στο περιβάλλον ή ακόμα και στους βιολογικούς καθαρισμούς προκαλώντας τη δυσλειτουργία τους, μπορούν να χρησιμοποιούνται ως καύσιμο για όλες τις μηχανές ντίζελ που κατασκευάστηκαν μετά το 1992. Για τις παλαιότερες απαιτούνται κάποιες μικρές αλλαγές», δηλώνει ο Γιάννης Σαραντόπουλος φοιτητής του Τμήματος Μηχανικών Περιβάλλοντος.

Όπως εξηγεί μάλιστα, τα καύσιμα που παράγονται δεν έχουν καθόλου θείο ή σωματίδια που δημιουργούν την αιθάλη. Με αυτόν τον τρόπο, συμβάλλουν στην αντιμετώπιση του φαινόμενου του θερμοκηπίου. Η μονάδα είναι τροχήλατη, προκειμένου να μπορεί να μεταφερθεί όπου χρειαστεί. «Θέλουμε να προωθήσουμε την εφεύρεση έτσι ώστε να γίνει αξιοποιήσιμη», καταλήγει ο Γιάννης.

Ενέργεια από τον... ήλιο!

Ο ΒΑΪΟΣ ΜΠΑΚΙΡΤΖΟΓΛΟΥ από το Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών τονίζει πως η πρωτοτυπία της μονάδας συνίσταται στο ότι λειτουργεί με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ηλιακή), είναι αυτόνομη και «από τη στιγμή που κάποιος την έχει στην κατοχή του μπορεί μόνο με τον ήλιο και τηγανόλαδα να παράγει βιοντίζελ. Μπορεί, αξιοποιώντας τα λάδια που παράγει στο σπίτι του ή παίρνει από κάποιο εστιατόριο, να φτιάχνει το καύσιμό του. Το κόστος της μονάδας είναι λίγο υψηλό γιατί είναι πρωτότυπο. Αν μπει στην παραγωγή θα μειωθεί πάρα πολύ».

Ο κ. Θ. Τσούτσος. καθηγητής Μηχανικών Περιβάλλοντος, μαζί με τον κ. Κ. Καλαϊτζάκη, καθηγητή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών, καθοδήγησαν την ομάδα των φοιτητών.

«Μέσα σε 10 ώρες η συγκεκριμένη μονάδα μπορεί να παράγει 100 λίτρα βιοκαύσιμο. Σε μεγαλύτερη κλίμακα εννοείται ότι τα αποτελέσματα θα είναι ακόμη μεγαλύτερα», εξηγεί ο κ. Τσούτσος, που υποστηρίζει ότι η μονάδα μπορεί να συμβάλει και στην κάλυψη ενεργειακών αναγκών σπιτιών και επιχειρήσεων.

ΤΑ ΝΕΑ, Τρίτη 8 Ιουλίου 2008