Έχετε αναφερθεί στην ομιλία σας στη Βουλή στην έλλειψη προτύπων και ηρώων.
Ναι. Σε ποιο κανάλι, σε ποιο πρωτοσέλιδο, σε ποια εκπομπή, σε ποιο σίριαλ, σε ποιο περιοδικό βλέπει κανείς το πρότυπο στο οποίο θα ήθελε να μοιάσει; Που είναι οι νέοι «μικροί ήρωες»; Αβάσταχτη ελαφρότητα! Ο μέσος δεκαπεντάχρονος έχει εξοικειωθεί με τη βία. Έχει δει εκατοντάδες φόνους και σκηνές βίας στο σινεμά και στην τηλεόραση και έχει σκοτώσει πάνω από 10.000 πάσης φύσεως εχθρούς σε videogames. Έχει δει κάθε είδους γραφικούς και εξωφρενικούς τύπους να παρελαύνουν σαν σταρ στις οθόνες των τηλεοράσεων. Και βρίσκει με την παρέα του καταφύγιο, ποιος ξέρει πού, στους emo, στους trendy, στους φιλάθλους της θύρας τάδε. Η απάντηση σε όλα αυτά είναι μία: χρειαζόμαστε καλύτερη παιδεία.

Ναι, αλλά τι κάνετε;
Πιστεύετε πως, αν υπήρχε η οικονομική δυνατότητα, δεν θα επενδύαμε και άλλα για την παιδεία; Ήδη, ο αριθμός του προσωπικού που απασχολεί το υπουργείο Παιδείας είναι από τους υψηλότερους στον κόσμο, με 206.000 υπαλλήλους!

Δηλαδή, πόσα ξοδεύουμε;
Πάρα πολλά, αν αναλογιστούμε τις δυνατότητες που έχει η ελληνική οικονομία. Δίνουμε 6,9 δισ. από τον τακτικό προϋπολογισμό και 0,8 δισ. από το ΠΔΕ, δηλαδή 7,7 δισ. που πληρώνονται από τους φόρους και άλλα 4,4, δισ. πληρώνουν οι ίδιοι οι γονείς των μαθητών και των φοιτητών. Συνολικά μιλάμε για 12,1 δισ. ευρώ, δηλαδή περίπου 5% του ΑΕΠ. Και όμως τα ελληνόπουλα ήρθαν το 2006 στην 36η θέση στην κατανόηση κειμένου, στην 38η στις θετικές επιστήμες και στην 39η στα μαθηματικά στον διεθνή διαγωνισμό PISA, στον οποίο μετέχουν μαθητές από 57 χώρες-μέλη του ΟΟΣΑ.

Δεν πρέπει να αλλάξει κάτι;
Να δώσουμε περισσότερες επιλογές, περισσότερη αξιοκρατία, καλύτερη μέτρηση της απόδοσης και αξιολόγησης, περισσότερη άμιλλα.

«ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΗ»
26-27 Ιανουαρίου 2008