Στις αρχές Φεβρουαρίου ο Υπουργός Ανάπτυξης κος Φώλιας διατύπωσε μια πολύ απλή άποψη, ότι «η ακρίβεια είναι ένα τανγκό που χρειάζεται δύο, τον πωλητή και τον αγοραστή» και ότι το «shopping therapy» τροφοδοτεί τις ανατιμήσεις προϊόντων και υπηρεσιών.
     Όπως ήταν φυσικό, για αυτήν του την άποψη δέχθηκε πολλές επικρίσεις, γιατί θεωρήθηκε, ότι με αυτό τον τρόπο προσπάθησε να αποσείσει τις ευθύνες του για ανεπαρκή έλεγχο επί των αυξήσεων των τιμών.
     Βεβαίως εάν όλοι μας μειώναμε τις αγορές μας θα ήταν δυνατόν να δημιουργηθεί οικονομική κρίση αλλά είναι σίγουρο, ότι θα μειώνονταν οι τιμές προϊόντων και υπηρεσιών στην αγορά.
     Γράφτηκαν πολλά αυτές τις δύο εβδομάδες με αφορμή τις δηλώσεις του κου Φώλια αλλά διάλεξα και αντιγράφω ένα μικρό τμήμα κύριου άρθρου από την εφημερίδα «ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΗ» της 16-17 Φεβρουαρίου 2008 με τίτλο «Ο χορός της αγοράς ως τσάμικος».
     Το άρθρο υπογράφεται από τον ΚΙΜΠΙ, kibi2g@yahoo.gr και http://kibi-blog.blogspot.com.
     Ελπίζω ότι θα απολαύσετε και εσείς το καλογραμμένο κείμενο.
     …………………………………………………………………………………
     Εκ πρώτης όψεως, μας εξοργίζει η άποψη ότι ως καταναλωτές είμαστε συνένοχοι της ακρίβειας, είτε αυτή οφείλεται σε καθαρή κερδοσκοπία είτε είναι αποτέλεσμα μιας γενικής αύξησης των συντελεστών του κόστους παραγωγής των αγαθών.
     Αλλά, είναι η αλήθεια.
     Μπορεί η τιμή που αναγράφεται σε ένα προϊόν να φαίνεται μια μονομερής και αυθαίρετη πράξη του πωλητή, αλλά από την στιγμή που ακολουθείται από την πράξη της αγοράς, γίνεται μια κανονική σύμβαση με τον αγοραστή.
     Η αγορά είναι μια πράξη αποδοχής της τιμής ως «δίκαιης».
     Κανείς δεν σου επιβάλλει να αγοράσεις.
     Έχεις δικαίωμα να απέχεις από την αγορά.
     Έχεις δικαίωμα να περιορίσεις την καταναλωτική σου δαπάνη.
     Έχεις δικαίωμα να κόψεις ό,τι θεωρείς περιττό.
     ……………………………………………………………………………