Μπορεί το όνομα YouTube (που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει: "Ψιτ, τηλεόραση!") να είναι ακόμη γνωστό μόνο σε όσους ασχολούνται αρκετά με το Internet, αλλά τα 27,6 εκατομμύρια των μηνιαίων επισκεπτών του (στοιχεία για τον περασμένο Σεπτέμβριο) ήταν αρκετά για να προκαλέσουν το ενδιαφέρον γιγάντων σαν το Google, το Yahoo! και τη News Corporation του Ρούπερτ Μέρντοκ. Το YouTube δεν είναι τίποτε άλλο από μια διεύθυνση στο Internet όπου μπορεί κανείς να στείλει ένα βιντεοκλίπ ή μια ταινία που τράβηξε με τη βιντεοκάμερα ή με το κινητό του. Ένα σημείο συνάντησης δηλαδή εκατομμυρίων ανθρώπων που ανταλλάσσουν εικόνες, εμπειρίες και παραστάσεις με τη βοήθεια της σύγχρονης τεχνολογίας, που είναι πλέον τόσο φθηνή και τόσο προσιτή στον καθέναν.

Για "πολιτισμικό φαινόμενο" έκαναν λόγο τις προάλλες οι "Sunday Times" σε δισέλιδη αναφορά τους στο YouTube και στους ιδρυτές του, με αφορμή την εξαγορά του από το Google. Στο "νέο μάτι του κόσμου" αναφέρθηκε τις ίδιες ημέρες η γαλλική εφημερίδα "Le Monde". Πράγματι, η εφευρετικότητα των ανθρώπων που ασχολούνται με το Internet είναι ανεξάντλητη, όπως και η επίδραση των προϊόντων τους στην καθημερινή ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων. Στην περίπτωση του YouTube έχουμε πάλι δύο φιλαράκια που έκαναν πράξη την ιδέα τους και έγιναν πάμπλουτοι. Σκεφτείτε τους Λάρι Πέιτζ και Σέρτζι Μπριν που έφτιαξαν το Google ή παλαιότερα τους δύο Στίβεν, τον Τζομπς και τον Βόζνιακ, που δημιούργησαν στο γκαράζ τους αυτό που είναι σήμερα η Apple.

Κάπως έτσι, και σύμφωνα με τους πατροπαράδοτους κανόνες του "αμερικανικού ονείρου", ξεκίνησε και το YouTube. Ο Τσαντ Χάρλεϊ και ο Στιβ Τσεν εργάζονταν στην PayPal, τη γνωστή εταιρεία διαδικτυακών πληρωμών (αγορασμένη τώρα από την Ebay). Ο Χάρλεϊ, 29 ετών σήμερα, είναι ένα αγροτόπαιδο από την Πενσυλβανία, που σπούδασε σχέδιο στο Πανεπιστήμιο Ιντιάνα της γενέθλιας Πολιτείας του και σε αυτόν οφείλονται η καθαρή εικόνα και οι κομψές γραμμές του YouTube. Είναι έγγαμος και έχει δύο παιδιά. Ο Τσεν, 27 ετών, είναι εντελώς διαφορετικός τύπος. Ανύπαντρος και με σκουλαρίκια στα αφτιά, γεννήθηκε στην Ταϊβάν και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόι. Αν ο Χάρλεϊ είναι αυτό που βλέπουμε όταν πληκτρολογούμε τη διεύθυνση του YouTube, ο Τσεν είναι αυτό που κρύβεται από πίσω: είναι ο άνθρωπος που έστησε τεχνικά το όλο πράγμα.

Κουβέντα στην κουβέντα λοιπόν, οι δύο φίλοι διαπίστωσαν ότι δεν υπήρχε στο Internet ένα αξιοπρεπές μέρος για να στείλει κανείς τις ταινίες του και να τις μοιραστεί με τον υπόλοιπο κόσμο. Αφορμή στάθηκε η αποτυχημένη απόπειρά τους να ανταλλάξουν με φίλους τους εικόνες από ένα πάρτι όπου είχαν πάει. Για τις φωτογραφίες υπήρχαν πολλές λύσεις, αλλά για τα κλιπάκια και τις ταινίες, που μπορεί ακόμη και ένας μαθητής Δημοτικού να τραβήξει με το κινητό του, δεν υπήρχε τίποτε. Οι δύο φίλοι, μαζί με τον επίσης συνάδελφό τους στην PayPal Τζαουέντ Καρίμ (ο οποίος έχει εν τω μεταξύ αποχωρήσει), χρησιμοποίησαν τις πιστωτικές τους κάρτες για να χρηματοδοτήσουν την αρχική ιδέα τους, που πήρε σάρκα και οστά τον Φεβρουάριο του 2005 στο Σαν Ματέο της Καλιφόρνιας. Δύο μήνες αργότερα ο Καρίμ έστελνε στον αέρα το πρώτο κλιπάκι που έδειχνε τον εαυτό του στον ζωολογικό κήπο. Από εκεί και πέρα τα πράγματα ήρθαν μόνα τους.

Στην αρχή όλα πήγαιναν με χαλαρούς ρυθμούς. Οι ευκολίες που παρέχει όμως η νέα αυτή δυνατότητα επικοινωνίας και - γιατί όχι; - ψυχαγωγίας άρχισαν να διαδίδονται στη διαδικτυακή κοινότητα, που έχει μάθει να κινείται με γρήγορους ρυθμούς. Το YouTube άρχισε να γίνεται μόδα. Το βοήθησε πολύ και η ευκολία με την οποία μπορείς να κάνεις τη δουλειά σου, χωρίς να χρειάζεσαι ειδικό λογισμικό και χρονοβόρα κατεβάσματα από το Internet. Τον περασμένο Δεκέμβριο τα εκατομμύρια των χρηστών παρακολούθησαν τρία εκατομμύρια κλιπ την ημέρα, ενώ τον Ιανουάριο του 2006 δέκα εκατομμύρια την ημέρα! Αν ενδιαφέρεστε να μάθετε το νούμερο για τον Απρίλιο του 2006, αυτό είχε φθάσει τα 50 εκατομμύρια. Για "επιδημία ιού" έκανε λόγο το "Forbes" - και δεν έχει άδικο. Ο χρήστης που έβλεπε κάτι και του άρεσε, το έστελνε στους φίλους του και έτσι το φαινόμενο YouTube διαδιδόταν όπως διαδίδεται ο ιός της γρίπης!

Οπως είναι φυσικό, η επιτυχία του YouTube δεν πέρασε απαρατήρητη. Το επενδυτικό κεφάλαιο Sequoia, μια από τις πιο επιτυχημένες εταιρείες στη Σίλικον Βάλεϊ, διέθεσε 3,5 εκατ. δολάρια τον περασμένο Νοέμβριο για να στηρίξει την προσπάθεια των Χάρλεϊ και Τσεν. Αργότερα έβαλε περισσότερα χρήματα, όπως είχε κάνει παλαιότερα και στο Google, στην Apple, στη Cisco και σε άλλες εταιρείες του κλάδου της τεχνολογίας. Το YouTube τράβηξε και το ενδιαφέρον των διαφημιστών, αλλά και άλλων μεγάλων εταιρειών που διέκριναν ένα χρυσωρυχείο εκεί μέσα. Το περασμένο καλοκαίρι μπήκαν οι πρώτες διαφημίσεις και το προωθητικό υλικό. Πρώτος πελάτης των Χάρλεϊ και Τσεν ήταν η εταιρεία Disney που διαφήμισε εκεί τη δεύτερη ταινία των "Πειρατών της Καραϊβικής". Μια από τις επόμενες αφορούσε την απόπειρα της Πάρις Χίλτον να τραγουδήσει. Από εκεί και πέρα οι πελάτες - οι εταιρείες δηλαδή που αφήνουν χρήμα και όχι τα εκατομμύρια των χρηστών που μπαίνουν τζάμπα - άρχισαν να αυξάνονται με ιλιγγιώδη ρυθμό, όπως επίσης με τους ίδιους ρυθμούς άρχισε να γίνεται γνωστό το site. Είναι χαρακτηριστικό ότι το YouTube χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον στην προεκλογική εκστρατεία για τις ενδιάμεσες εκλογές της περασμένης Τρίτης, στις Ηνωμένες Πολιτείες. Βεβαίως, επειδή η τεχνολογία είναι καινούργια, δεν έχουν λυθεί πολλά προβλήματα με την πνευματική ιδιοκτησία, αλλά αυτά θα αναλάβει να τα λύσει ο νέος ιδιοκτήτης του YouTube. Οι ιδρυτές του έχουν εξασφαλίσει ακόμη και τα δισέγγονά τους και μπορούν, αν θέλουν, να αναχωρήσουν για διακοπές διαρκείας!

επιστροφή