Νησιά που δεν αποτελούν μαγνήτη για τους πολλούς, κάμπινγκ και... εξοχικά φίλων, είναι οι προορισμοί που προτιμούν οι φοιτητές και οι νέοι για να αντιμετωπίσουν την αβάσταχτη ακρίβεια σε διαμονή, φαγητό και νυχτερινή διασκέδαση στις καλοκαιρινές διακοπές.

H νυχτερινή διασκέδαση. Πρόβλημα για τους φοιτητές είναι και οι ιδιαίτερα αυξημένες τιμές των ποτών κατά τις νυχτερινές τους εξόδους. «Φτάνουν μέχρι και 15 ευρώ όταν πηγαίνεις σε μεγάλο κλαμπ, όπου πληρώνεις είσοδο. Και αν το κάνεις αυτό καθημερινά, αφού σε διακοπές είσαι και θες να βγαίνεις κάθε βράδυ, το ποσό για τη νυχτερινή διασκέδαση μίας εβδομάδας, είναι από μόνο του απαγορευτικό. Γι' αυτό πολλές φορές αναγκαζόμαστε να περικόψουμε από τα έξοδα του φαγητού και τρώμε κάτι πρόχειρο στο πόδι, όπως σουβλάκι», λέει ο Κώστας Χρόνης από τη Φιλοσοφική Ιωαννίνων. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που οι φοιτητές προτιμούν την μπίρα, η οποία κοστίζει περί τα 5 ευρώ.

Το πλέον οικονομικό μοντέλο διακοπών, που προτιμούν όλο και περισσότεροι φοιτητές τα τελευταία χρόνια, είναι τα... εξοχικά των φίλων τους. «Μαζευόμαστε 4-5 συμφοιτητές, ο ένας βάζει το σπίτι των γονιών του στο χωριό και έτσι πληρώνουμε μόνο τα μεταφορικά και τα έξοδα για σούπερ μάρκετ. Μαγειρεύουμε, αγοράζουμε ποτά και πηγαίνουμε στις παραλίες τα βράδια, όπου κάνουμε πάρτι κι έτσι δεν ξοδεύουμε πάνω από 200 ευρώ το άτομο για μία εβδομάδα», λέει η Ανθή Παζιάνου, φοιτήτρια Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. «Έτσι, επιλέγουμε να πληρώνουμε λιγότερα χρήματα για διαμονή, ώστε να αυξηθεί ο χρόνος των διακοπών. Μία ακόμη οικονομική σχετικά φόρμουλα είναι οι κοντινές αποδράσεις για διήμερο».

Αρκετοί φοιτητές, πέρα από το ότι δουλεύουν όλο τον χειμώνα για να μπορούν να τα βγάζουν πέρα με τις αυξημένες τιμές τού κόστους διαμονής κοντά στις σχολές τους, επιλέγουν να δουλεύουν και ένα με ενάμιση μήνα το καλοκαίρι, προκειμένου να εξοικονομήσουν χρήματα για είκοσι ημέρες διακοπών. Κάποιοι δε συνδυάζουν τις διακοπές με εργασία σε δημοφιλή τουριστικά θέρετρα.

Το τερπνόν μετά του ωφελίμου. Υπάρχουν όμως και ελάχιστοι φοιτητές που συνδυάζουν το τερπνόν μετά του ωφελίμου: «Στα πλαίσια του προγράμματος IAESTE είχα πάει πέρυσι στο Σουλτανάτο του Ομάν, όπου έκανα μία πρακτική με θέμα τον ενεργό άνθρακα», λέει ο Άκης Μαυραγάνης, φοιτητής στη Σχολή Χημικών Μηχανικών. «Εργαζόμασταν περίπου 6 ώρες την ημέρα και μας έμενε αρκετός χρόνος για τουρισμό, ενώ οι οργανωτές μάς πήγαιναν κάθε Σαββατοκύριακο κοντινές εκδρομές και πραγματοποιούσαμε επισκέψεις σε αξιοθέατα. Συνολικά, μαζί με τα αεροπορικά εισιτήρια, δεν ξόδεψα πάνω από 1.200 ευρώ για δύο μήνες. Βέβαια, το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, το οποίο καλύπτει ένα μεγάλο μέρος των εισιτηρίων και δίνει 700 ευρώ για κάθε πρακτική που γίνεται στο εξωτερικό, δεν μου έχει δώσει ακόμα τα χρήματα».

ΤΑ ΝΕΑ , 22/07/2006