Τευχος 17


ΕΠIXEIPHΣEIΣ / ENEPΓEIA

ΟΙ ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΙ ΤΩΝ ΒΙΟΚΑΥΣΙΜΩΝ

Tα πρώτα εργοστάσια παραγωγής βιοντίζελ λειτουργούν και στην Eλλάδα * Eκτιμήσεις των πρωτεργατών της νέας «μόδας» στην ενέργεια για το μέλλον * «Eισάγουμε την πρώτη ύλη» ενώ θα μπορούσαμε να την παράγουμε στη χώρα μας

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΟΥΛΕΡΕΣ



Στόχος του επικεφαλής της ΕΛΒΙ, M. Μαρουλάκη, είναι να υποκαταστήσει τις εισαγωγές πρώτης ύλης με ελαιοκράμβη ελληνικής παραγωγής.
   
Στις αρχές του 2006, μια βορειοελλαδίτικη επιχείρηση στο Κιλκίς, η Ελληνικά Βιοπετρέλαια (ΕΛΒΙ), άρχισε να χρησιμοποιεί εισαγόμενο έλαιο σόγιας (φυτό που δεν καλλιεργείται στην Ελλάδα) και να παράγει βιοντίζελ. Το καύσιμο που προκύπτει το πουλάει στα διυλιστήρια, είτε των ΕΛΠΕ είτε της Μότορ Οιλ, τα οποία, με τη σειρά τους, προχωρούν σε ανάμειξη του βιοντίζελ με το κλασικό ντίζελ κίνησης σε ποσοστό 2%, όπως ορίζουν οι κοινοτικές οδηγίες.

Το τελικό προϊόν διοχετεύεται κανονικά στην αγορά και πωλείται από τα πρατήρια βενζίνης σε πετρελαιοκίνητα οχήματα, αστικά και υπεραστικά λεωφορεία, τρακτέρ, φορτηγά και ταξί, χωρίς να χρειάζεται καμία μετατροπή στον κινητήρα. «H χονδρική τιμή του είναι κατά ένα με δύο λεπτά το λίτρο υψηλότερη απ' ό,τι το παραδοσιακό ντίζελ κίνησης, αφού η ζήτηση είναι ακόμη πολύ περιορισμένη» εξηγεί ο επικεφαλής της ΕΛΒΙ, Μιχάλης Μαρουλάκης, από τους πρωτοπόρους στον χώρο των βιοκαυσίμων. Το όφελος ωστόσο για την εταιρεία δεν είναι αμελητέο. H παραγωγή βιοντίζελ της κοστίζει γύρω στα 750 ευρώ τον τόνο, ενώ στα διυλιστήρια το πουλάει προς 800 ευρώ τον τόνο. Έχει δηλαδή ένα μεικτό κέρδος γύρω στο 7%, όταν το μέσο περιθώριο στην αγορά καυσίμων δεν ξεπερνάει το 5%.


Υποχρεωτικά πελάτες...

H περίπτωση της ΕΛΒΙ δεν είναι η μοναδική. Το παράδειγμά της ακολουθεί σήμερα πληθώρα επιχειρήσεων αφού οι επενδύσεις που πραγματοποιούνται στον χώρο αυτό, όχι μόνο τυγχάνουν γενναίας επιχορήγησης από τον Αναπτυξιακό Νόμο και το Γ' ΚΠΣ (κατά 35% - 40%) αλλά και τους εξασφαλίζουν σίγουρη πελατεία: Τα διυλιστήρια. Το νέο θεσμικό πλαίσιο που ψηφίστηκε πέρυσι, υποχρεώνει τα διυλιστήρια τουλάχιστον μέχρι και το 2007 να απορροφούν μέχρι μια συγκεκριμένη ποσότητα βιοκαυσίμων, ως ένα είδος υποχρεωτικού κινήτρου για να αυξηθεί η παραγωγή τους, που ακόμη βρίσκεται σε αρχικό στάδιο. Και τα οφέλη δεν σταματούν εδώ.

«Έπειτα από την απόσβεση της επένδυσης (σε 7-9 χρόνια, κατά μέσον όρο) τα έσοδα από την πώληση βιοκαυσίμων είναι, στο μεγαλύτερό τους μέρος, καθαρά έσοδα», σημειώνει ο κ. Μαρουλάκης. Ήδη η μονάδα, στο διάστημα της λειτουργίας της, έχει παράξει 10.000, περίπου, τόνους βιοντίζελ, ενώ φέτος η παραγωγή θα φτάσει τους 41.000 τόνους.

   
Από τους πρωτοπόρους στον χώρο των βιοκαυσίμων και ο X. Κυνηγός, πρόεδρος της ΕΛΙΝΟΙΛ, που ήδη από το 1999 διαθέτει στην αγορά ποσότητες βιοντίζελ.

Εξίσου «παλαιός» στον χώρο των βιοκαυσίμων είναι και το αφεντικό της ΕΛΙΝΟΙΛ κ. Χάρης Κυνηγός, που όπως λέει στην «Οικονομία» ξεκίνησε το 1999, πουλώντας εισαγόμενο βιοντίζελ από την Αυστρία σε 40 πρατήρια στον Έβρο. Το φθινόπωρο αναμένεται να τεθεί σε λειτουργία το εργοστάσιο της θυγατρικής της ΕΛΙΝ-Βιοκαύσιμα στον Βόλο, δυναμικότητας 40.000 τόνων, που ουσιαστικά αποτελεί τη δεύτερη μεγάλη μονάδα του είδους στην Ελλάδα. Το εργοστάσιο θα επεξεργάζεται κατευθείαν σπορέλαια, γι' αυτό και την περίοδο αυτή η εταιρεία διεξάγει συζητήσεις με μεγάλα σπορελαιουργεία προκειμένου να εξασφαλίσει την προμήθεια της πρώτης ύλης.


Δεν υπάρχει παραγωγή

Τη στροφή σε ήπιες πηγές ενέργειας, σαν το βιοντίζελ και τη βιοαιθανόλη, επιβάλει η κοινοτική οδηγία, σύμφωνα με την οποία ώς το 2010 το 6%, περίπου, της συνολικής παραγωγής καυσίμων της E.E. στον τομέα των μεταφορών πρέπει να προέρχεται από βιοκαύσιμα. Οδηγία που γεννήθηκε από την ανάγκη της Ευρώπης να απεξαρτηθεί από το πανάκριβο πετρέλαιο, όσο και από την ανάγκη, λόγω της εφαρμογής της νέας ΚΑΠ, οι αγρότες να εξασφαλίσουν ένα συμπληρωματικό εισόδημα. Υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι οι αγρότες θα είναι πρόθυμοι να εισέλθουν στην καλλιέργεια των λεγόμενων ενεργειακών φυτών, όπως ο ειδικός τύπος βαμβακιού και τεύτλων, ο γλυκός σόργος, η ελαιοκράμβη και ο ηλίανθος. Επί του παρόντος στην Ελλάδα αυτό δεν συμβαίνει, με αποτέλεσμα οι επιχειρήσεις που παράγουν βιοντίζελ να αναγκάζονται να εισάγουν πρώτη ύλη κυρίως από το εξωτερικό.



Διπλό όφελος

Εφόσον πάντως εκδηλωθεί ενδιαφέρον εκ μέρους των παραγωγών, τότε, σύμφωνα με μελέτη του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, το αγροτικό εισόδημα που θα προκύψει από την καλλιέργεια των ενεργειακών φυτών μπορεί να ανέλθει ετησίως σε 300 εκατ. ευρώ. Το ΕΜΠ εκτιμά επίσης πως το συναλλαγματικό όφελος από την παραγωγή βιοκαυσίμων στη χώρα μας, από φέτος έως το 2010, θα μπορούσε να φθάσει στα 170 εκατ. ευρώ, το κέρδος από τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στα 35 εκατ. ευρώ, το κέρδος από τις νέες θέσεις εργασίας στα 4,5 εκατ. ευρώ, ενώ οι μελλοντικές επιδοτήσεις στα 22 εκατ. ευρώ.


Είσοδος ξένων

Τρεις μονάδες βιοκαυσίμων, προϋπολογισμού 25 εκατ. ευρώ, με πρώτη ύλη ελαιοκράμβη και ηλίανθο σχεδιάζει να κατασκευάσει στις ακριτικές Φέρες του Έβρου η Kontect Energy, θυγατρική της αυστριακής Ε-Power. Ταυτόχρονα και η αμερικανικών συμφερόντων Lemna International, βρίσκεται μέσω θυγατρικής της σε διαπραγματεύσεις με τη Νομαρχία Έβρου για την αγορά έκτασης 100 στρεμμάτων, στο τριεθνές, με σκοπό να κτίσει μονάδα βιοαιθανόλης.

H μονάδα θα μπορεί σύμφωνα με πληροφορίες, να απορροφά την παραγωγή 250.000 στρεμμάτων αρδευόμενων εκτάσεων στην περιοχή. H Lemna σχεδιάζει επένδυση και στην Ελασσόνα, σε συνεργασία με τον Συνεταιρισμό Παραγωγών Ενεργειακών Φυτών της περιοχής. Το πλάνο προβλέπει τη δημιουργία μονάδας 6 εκατ. ευρώ για την καλλιέργεια 15.000-20.000 στρεμμάτων ελαιοκράμβης και άλλων ενεργειακών φυτών, όπου ήδη 250 παραγωγοί έχουν υπογράψει σχετικές συμβάσεις.


Ποιοι ενδιαφέρονται να στήσουν μονάδες

H παραγωγή βιοκαυσίμων φαίνεται ότι αποτελεί τη νέα «μόδα» στον χώρο της ενέργειας και πληθώρα ελληνικών εταιρειών κατασκευάζει ή ετοιμάζεται να στήσει μονάδες παρόμοιες με αυτήν της ΕΛΒΙ. Το φθινόπωρο τίθεται σε λειτουργία το εργοστάσιο της εταιρείας πετρελαιοειδών ΕΛΙΝΟΙΛ στον Βόλο, καθώς και της εταιρείας Agroinvest στη Λαμία. Σύντομα ξεκινά τη λειτουργία του το εργοστάσιο της ελαιουργίας Π.N. Πέτας στην Πάτρα, ενώ στη Χαλκιδική στήνει εργοστάσιο η εταιρεία ΒioΕnergiaΠαπαντωνίου. Για άλλες ελληνικές επιχειρήσεις, σαν την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης, ο τομέας των βιοκαυσίμων αποτελεί μια διέξοδο στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η τευτλοκαλλιέργεια, στο πλαίσιο της νέας ΚΑΠ. H EBZ έχει προκηρύξει διαγωνισμούς για την ανάθεση σε εξειδικευμένο σύμβουλο μελέτης σκοπιμότητας για την κατασκευή δύο εργοστασίων: Ενός εργοστασίου παραγωγής βιοαιθανόλης, δυναμικότητας 80.000-130.000 τόνων ετησίως και ενός παραγωγής βιοντίζελ, 50.000 τόνων, με πρώτη ύλη ελαιοκράμβη και φυτικά έλαια. Ανάλογα σχέδια κάνουν και άλλες βιομηχανίες, όπως η Χαρτοποιία Θράκης, η Σέλμαν ακόμη και η ΔΕΗ. H τελευταία πρόκειται να συμμετάσχει σε πιλοτικό πρόγραμμα καλλιέργειας 2.000 στρεμμάτων με ενεργειακά φυτά, στη Δυτική Μακεδονία, σε εκτάσεις γύρω από τα ορυχεία της.



ΤΑ ΝΕΑ , 10/06/2006



επιστροφή