Υπερδιπλάσιος χρόνος απ' ό,τι στις χώρες της EE και του ΟΟΣΑ εξαιτίας των πολυάριθμων διαδικασιών απαιτείται για το άνοιγμα μιας επιχείρησης στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα η χώρα να βρίσκεται στην 121η θέση μεταξύ 155 χωρών (!) όσον αφορά την ευκολία έναρξης επιχείρησης. Πρόσθετοι λόγοι που καθιστούν το επιχειρηματικό περιβάλλον της ελληνικής οικονομίας σχεδόν αποκρουστικό για επενδύσεις είναι τα υψηλά έξοδα για παράβολα και φόρους και το κατώτατο κεφάλαιο που απαιτείται να καταβληθεί πριν από την έναρξη των εργασιών της επιχείρησης και το οποίο συνολικά είναι υπερτριπλάσιο από τον μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ. Παρά το γεγονός ότι η προσέλκυση ξένων επενδύσεων αποτελεί μία από τις βασικές προτεραιότητες όλων των κυβερνήσεων τουλάχιστον την τελευταία 15ετία, η Ελλάδα δεν έχει βελτιώσει ουσιαστικά τις συνθήκες που ευνοούν την επιχειρηματικότητα. H κυβέρνηση έχει θέσει ως παράδειγμα για την ανάπτυξη της χώρας το ιρλανδικό μοντέλο, το κυριότερο χαρακτηριστικό του οποίου είναι η δημιουργία ενός περιβάλλοντος που ευνοεί την άνθηση της επιχειρηματικότητας. H Ιρλανδία κατάφερε να διαμορφώσει τις συνθήκες εκείνες που προσείλκυσαν ολοένα περισσότερες ξένες επενδύσεις, που συνέβαλαν τα μέγιστα σε αυτό που αποκαλούμε ιρλανδικό θαύμα. Οι προσπάθειες για τη δημιουργία ευνοϊκού κλίματος για την επιχειρηματικότητα παρέμειναν και παραμένουν σε επίπεδο εξαγγελιών καθώς τα αποτελέσματα είναι αντιστρόφως ανάλογα των πολιτικών διακηρύξεων. Οπως προκύπτει από πρόσφατη μελέτη της Παγκόσμιας Τράπεζας που δημοσιεύεται στο τελευταίο Οικονομικό Δελτίο της Alpha Bank, η Ελλάδα με βάση τον δείκτη ευχέρειας επιχειρηματικής δραστηριότητας, ο οποίος προσδιορίζει σε μεγάλο βαθμό την ελκυστικότητα της κάθε χώρας στις επενδύσεις, βρίσκεται στην 80ή θέση σε σύνολο 155 χωρών! H εξέλιξη αυτή είναι αποτέλεσμα μιας σειράς λόγων, με βασικότερους το μη ικανοποιητικό θεσμικό και οργανωτικό πλαίσιο για την ίδρυση μιας επιχείρησης, τη μεγάλη ακαμψία και το υψηλό κόστος πρόσληψης και απόλυσης προσωπικού, τον μεγάλο όγκο των γραφειοκρατικών πράξεων και το εξαιρετικά υψηλό κόστος που ισχύει στον τομέα της πιστοποίησης - εγγραφής ακίνητης περιουσίας και τη χαμηλή προστασία των επενδυτών μειοψηφίας των εγχώριων επιχειρήσεων.

Οσον αφορά την ευελιξία πρόσληψης και απόλυσης προσωπικού, η Ελλάδα βρίσκεται σε ιδιαίτερα μειονεκτική θέση καθώς καταλαμβάνει την 148η θέση σε σύνολο 155 χωρών. Ειδικότερα στον δείκτη δυσκολίας πρόσληψης εργαζομένων η Ελλάδα βαθμολογείται με 78 στην κλίμακα 1 ως 100, όπου 1 είναι η απόλυτα εύκολη πρόσληψη και 100 η απόλυτα δύσκολη πρόσληψη, έναντι 30,1 για τις χώρες του ΟΟΣΑ, 11 για την Αυστρία, το Βέλγιο, τη Δανία, την Κίνα, την Πολωνία και την Ουγγαρία και 44 για την Τουρκία. Στον δείκτη δυσκολίας απόλυσης βαθμολογείται με 40, όπως και πολλές άλλες χώρες της EE των "25" και 27,4 των χωρών του ΟΟΣΑ. Στον δείκτη ακαμψίας ωρών εργασίας η Ελλάδα βαθμολογείται με 80 όταν οι χώρες του ΟΟΣΑ βαθμολογούνται με 49,6, το Βέλγιο με 40, η Κίνα με 40, η Τσεχία με 20, η Γερμανία, η Ιταλία και η Γαλλία με 80 και η Κορέα με 60.

Στον δείκτη ακαμψίας της απασχόλησης η Ελλάδα βαθμολογείται με 66, οι χώρες του ΟΟΣΑ με 35,8, οι ΗΠΑ με 3, η Αυστρία με 44, η Ιταλία με 57, η Ουγγαρία και η Πολωνία με 37 και η Βρετανία με 14. Στον δείκτη κόστους πρόσληψης (ως ποσοστό % του μισθού) η Ελλάδα βαθμολογείται με 30%, οι ΗΠΑ με 8,5% και οι χώρες του ΟΟΣΑ με 20,7%. Στον δείκτη κόστους απόλυσης (που μετρείται με μισθούς σε εβδομάδες) η Ελλάδα εκτιμάται στις 68,8 εβδομάδες, οι χώρες του ΟΟΣΑ σε 35,1, οι ΗΠΑ σε 0, η Βρετανία σε 33,5, η Ισπανία σε 56, η Πολωνία σε 25,8 και η Πορτογαλία σε 98.

Το ΒΗΜΑ, 16/04/2006