 
| ||||
Περιβάλλον: χρειάζονται μέτρα, όχι καταγγελίες BRONWEN MADDOX H Διάσκεψη του Μόντρεαλ για την αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη φαίνεται να τελειώνει χωρίς καμία μεγάλη συμφωνία: τίποτε που να πλησιάζει την αξία του Πρωτοκόλλου του Κιότο, ίσως και τίποτε απολύτως. Αυτό δεν είναι τραγωδία. Είναι μάλλον επιτυχία. Έχει υπογραμμισθεί η δυσκολία να εφαρμοσθεί το Πρωτόκολλο του Κιότο, πόσο μάλλον να σχεδιασθεί ένα διαδοχικό σχήμα. Ήταν επίσης χρήσιμο το γεγονός ότι συζητήθηκαν άλλα, λιγότερο περιοριστικά είδη περιφερειακών συνθηκών, καθώς και βιομηχανικοί στόχοι που μπορεί να είναι ανεκτοί για τις ΗΠΑ, την Ινδία, την Κίνα και τη Βραζιλία. Είναι όμως κρίμα το γεγονός ότι αυτό πνίγηκε στη θύελλα των κατηγοριών εναντίον, πρώτα απ' όλα, των ΗΠΑ. Κάθε χώρα θα πληγεί διαφορετικά από το φαινόμενο της ανόδου της θερμοκρασίας. Το Μπανγκλαντές φοβάται ότι το έδαφός του θα χαθεί σταδιακά καθώς θα καλυφθεί από τη θάλασσα. Οι Ινουίτ βλέπουν τους πάγους να συρρικνώνονται. Για τον λόγο αυτό - και εξαιτίας των πολύ διαφορετικών οικονομικών δομών των χωρών - θα σκεπτόταν κανείς ότι η Διάσκεψη θα εγκατέλειπε την ιδέα «ένα μέγεθος για όλους», όσον αφορά τις περιβαλλοντικές συνθήκες. Ωστόσο, δεν το έκανε. Αν θέλει κάποιος να εντοπίσει ένα λόγο για τον οποίο η Διάσκεψη είχε τόσο λίγα χειροπιαστά αποτελέσματα, αυτός είναι η εμμονή εκείνων που υπέγραψαν το Πρωτόκολλο του Κιότο να προσπαθήσουν να εκπονήσουν ένα άλλο παγκόσμιο σύμφωνο - και να επιπλήξουν αυτούς που δεν συμμετέχουν. Θα έκαναν καλύτερα να έβλεπαν τι θα κάνουν με το Πρωτόκολλο του Κιότο, δεδομένου ότι τόσο πολλές χώρες βρίσκονται εκτός πορείας. Επιπλέον έπρεπε να βρεθούν τρόποι ώστε οι ΗΠΑ, η Ινδία, η Κίνα και η Βραζιλία να ενταχθούν σε κάποιου είδους συνθήκη για το περιβάλλον, δεδομένου ότι καμία από τις χώρες αυτές δεν δέχεται να υιοθετήσει δεσμευτικούς στόχους. Δείτε σχετικά με το εμπόριο εκπομπών αερίων στην Ευρώπη στο http: //www.tanea.gr ΤΑ ΝΕΑ , 10/12/2005 | ||||